Verslag van een bezoek van 3 dagen aan Rome.

Oktober 2009

terug       foto's       verder
      


Woensdag 21 okt.

Vandaag gaan we naar Vaticaanstad. Dat ligt aan de noordwestkant van Rome-Centrum.
Volgens de weersvoorspelling krijgen we bewolking met buien. Maar als we buiten komen schijnt niet alleen de zon, maar is het ook nog eens een stuk warmer dan de dagen hiervoor.
In het station Termini bekijken we de treintijden voor morgenochtend. Bovendien zien we waar we tickets kunnen kopen en welk perron we dan moeten hebben. Dat scheelt een hoop zoekwerk voor we morgen afreizen.
Vervolgens kopen we, ook in stationsgebouw, bij een sigarenzaak met een grote T, metrokaartjes voor Vaticaanstad. De prijs valt enorm mee, 1 euro per rit. We moeten lijn A hebben en volgen een stoet mensen die ook die richting gaan. Wat een drukte! Het is bommetje vol op het perron. De metro komt gelukkig al snel. Als haringen in een ton staat iedereen tegen elkaar aan. Zes haltes verder (na 4 haltes iets meer ruimte) moeten we uitstappen. Dat is halte Ottaviano.
Ja, en dan? Welke kant op? Opnieuw lopen we met de meute mee en dat doen we ook als we bovengronds komen. Na een paar straten, de mensen hebben zich inmiddels verspreid, zijn we bij het St. Pietersplein.
       


Door de security. Ja, ook hier in de buitenlucht, tussen de pilaren moet de jas uit en alles door de scan. De broekriem mag gelukkig blijven zitten.
We horen klanken van geestelijk muziek. Publiek begint te joelen en net als wij het plein zelf oplopen rijdt de Paus in zijn pausmobil rond. Op grote schermen is dat goed te zien. Veel toeschouwers. Het voorste gedeelte is voor mensen die daar een toegangskaart voor hebben. De paus is klaar met z'n rondje tussen het publiek en neemt plaats in een stoel op het podium. De dienst gaat beginnen.
Het is warm op het St. Pietersplein en we besluiten aan de kant te gaan zitten op een traptree in de schaduw. Al kijkend ontdekt Herman een cameraman op een dak. Duiven vliegen af en aan.
Na uitgerust te zijn besluiten we met dit mooie weer niet naar een museum te gaan, maar kiezen ervoor om de hoofdweg te volgen.
       

St. Pietersbasiliek


  • St. Pietersplein. Het bekendste gebouw is de Sint Pieterskerk. Het voorplein van de Sint Pieter zie je vaak op tv als de paus zijn Urbi et Orbi uitspreekt. Zo'n honderdduizend gelovigen kunnen zich verzamelen op dit plein van 200 meter breed en 250 meter lang (50.000 m²). Dit barokke plein werd ontworpen door Bernini en gebouwd tussen 1656 en 1667. Het heeft de vorm van een sleutelgat; het meest in het oog springt de zuilenrij rond het plein, die bestaat uit 284 Dorische zuilen en 88 pilasters. In het midden staat een Egyptische obelisk van 37 meter hoog.
  • Castel Sant Angelo. Dit kasteel vlak voor de ingang van het Vaticaan was oorspronkelijk bedoeld als praalgraf voor keizer Hadrianus. Hij liet het bouwen tussen 135 en 139.
    De naam 'Engelenburcht' stamt uit 590 toen Paus Gregorius I god smeekte om de pestepidemie te beëindigen. De paus zag boven het graf van Hadrianus de aartsengel Michael verschijnen die zijn zwaard in de schede stak. Vanaf dat moment verdween de pestepidemie. Paus Pius II liet op die plek een kapel bouwen voor de aartsengel Michael. Zo werd het graf langzamerhand een burcht en werd er een corridor gebouwd tussen het kasteel en het Vaticaan. De pausen gebruikten de Engelenburcht als toevluchtsoord in tijden van dreiging, maar ook om kunstschatten in onder te brengen. Verder werden er mensen gevangen gezet. In 1870 droeg het Vaticaan de burcht over aan het Italiaanse leger. Tot 1901 bleef het een gevangenis, maar in de jaren 30 werd het een museum.
    We lassen een rustpauze in en drinken een capucchino. In de verschillende zalen is een boeiend overzicht te zien van de geschiedenis van de Engelenburcht.
    Bovenop het fort is een magnifiek uitzicht. Wij blij dat we niet voor het Vaticaanmuseum hebben gekozen.
  • Ponte Sant Angelo. De brug over de Tiber heeft dezelfde naam als de burcht, Ponte Sant Angelo (Engelenbrug). Aan beide zijden van de brug staan tien engelenbeelden van de hand van Bernini. Ze dragen elk een voorwerp dat te maken heeft met de lijdensweg van Jezus.
  • Wandeling langs Tiber naar Ponte Umberto I.
  • Zicht op Palazzo Di Giustizia (paleis van justitie).
  • Piazza Navona. Een tweede bezoek aan dit langgerekte plein. Ook nuttigen we hier een salade.
  • Palazzo di Montecitorio. Er is hoog bezoek aanwezig in dit parlementsgebouw. Chauffeurs wachten bij hun glanzende wagens. Er zijn mensen van de beveiliging aanwezig en de pers is er. Wat ook glanst zijn de sterren op het wegdek. Uiteraard staat ook op het Piazza di Montecitorio een obelisk en wel die van keizer Augustus.
  • Pinocchio winkel. Hier kijken we van op. Dit is wel even iets anders. Op onze tocht door Rome komen we natuurlijk langs winkels en deze zaak is wel bijzonder. Naast alle maten en kleuren Pinocchio's is er ook ander speelgoed van hout te koop.
  • Tempio Adriano is een beursgebouw aan de Piazza di Pietra. Aan het gebouw grenzen 11 overgebleven zuilen.
  • Piazza Colonna. Het monument dat hier staat is de Zuil van Marcus Aurelius. In reliëf zijn er oorlogen op afgebeeld. Aan het plein is het regeringsgebouw Palazzo Chigi gevestigd.
  • San Ignazio di Loyola is een mooie kerk aan Piazza Di S. Ignazio.
  • Piazza del Quirinale. Een bijzonder groot plein met, hoe kan het ook anders, een fontein. Palazzo Quirinale met een wacht, omdat dit de officiële zetel is van de president van Italië.
  • Giardini Del Quirinale. Een park met standbeeld van man op paard.
  • Langs Palazzo delle Esposizioni. Dit gebouw is tegenwoordig een kunsthal met tentoonstellingsruimtes voor exposities.
  • Piazza del Viminale. Aan dit plein is het ministerie van Binnenlandse Zaken gevestigd.
  • Piazza Esquilipo. Een pleintje met veel bomen. Hier drinken we witte wijn op een terras met motoren.
  • Via Santa Maria Maggiore terug naar hotel.
    		•        

    St. Pietersplein


    Castel Sant Angelo




    Tempio Adriano


    Piazza Colonna


    Palazzo Quirinale


    Onderweg komen we Herman Heinsbroek met kinderen tegen. Hij was in 2002 drie maanden minister van Economische zaken, waarvan 1 vakantiemaand.
    De restaurantjes die in onze wijk zitten zijn veelal Aziatische zaakjes. Wij gaan weer eten bij Leonardi, daar zit je tenminste goed en hebben ze verse gerechten. Er staat bijvoorbeeld een tafel vol fruit bij de ingang en er is een koeling vol ijs met daaronder vis verstopt. Een kreeft zien we nog bewegen.
    Wij kiezen beide voor soep, biefstuk en frites met een fles wijn. In de loop van de maaltijd wordt het zo druk in de zaak dat onze vierpersoons tafel uiteen wordt geschoven voor een stel uit Canada.
    Buiten is het nog lekker zacht weer. Kwart over tien zijn we op de hotelkamer en pakken alvast wat in.     		      


    terug           foto's           verder