Verslag van een weekje Gran Canaria

omgeving  FATAGA    vervolg    -    Donderdag 1 mei 2014    -    3.

Dan rijden we dezelfde weg terug. Als we bij de kust komen verdwalen we. Alles lijkt ook zo op elkaar. We zullen wel in Maspalomas beland zijn. Het is best wel druk. De weg eindigt in een rotonde. Barretjes, restaurantjes en winkels links en rechts van de weg. Voor ons de zee met hoge golven en een rotskust. De duinen van Maspalomas zien we niet. Dus moeten we tussen Playa del Ingles en San Agustin in zitten. Keren dus. Als we opmerken dat we het hier nog steeds niet herkennen zien we ineens dat we naast Yumbo rijden. Nou ja ! Dan weten we het wel en al snel komen we aan bij onze straat, Avenide de Bonn.



De rest van de middag brengen we door op het strand. Uiteraard kopen we eerst een parasol.
Het strand is erg druk. Toch zijn er maar weinig mensen in het water. Niet vanwege de temperatuur maar meer omdat de golven zo hoog zijn. Er staat ook veel wind.
Vanaf het moment dat we 2 uur later gaan inpakken totdat we weer bij onze bungalow zijn duurt ongeveer 20-25 minuten. Terug lopen in het losse zand en daarna een flinke trap oplopen met de zon in je gezicht is best wel even afzien. Vooral met nog steeds 25 graden op de thermometer en dat als het al vijf uur is geweest.



's Avonds lopen we naar CC Cita. Waar we bij een Argentijns restaurant El Estancia gaan eten. Dit restaurant en het personeel kennen we nog van vorige keer. Toen was het een stuk drukker. Nu zijn er maar vijf tafels bezet. Van het huis krijgen we een glaasje Sangria en aardappeltjes in de schil met een sausje. Wij bestellen een spies met gegrilld vlees afgewisseld met gemengde groente en frites. Helaas heeft de paprika zwarte randen.
Zo als overal hier wordt er bij het afrekenen een drankje aangeboden. Meestal is dat een rum honing likeurtje, specialiteit van het eiland, maar ook brandy kan men hier kiezen. Voor deze maaltijd met een ½ liter wijn erbij betalen we totaal 35 euro. Dat is een stuk goedkoper dan in Nederland.

Het winkelcentrum Cita is erg doods. Veel panden staan leeg of zijn gesloten. Bij een travestieten optreden zit maar heel weinig publiek. Een zielige vertoning.
Omdat er niets te beleven valt gaan we naar het kleinere CC Sandia. Hier zijn vooral barretjes en restaurants, gericht op de Duitse vakantiegangers. We kiezen een bar en drinken er rode wijn. Het wordt toch nog een gezellige avond.