Verslag van een weekje Gran Canaria

BINNENLAND    -    Zaterdag 3 mei 2014    -    5.

Vandaag rijden we een rit richting Las Palmas. Net voorbij de afslag Vecindario volgen we de borden Aguimes. Aangekomen in die plaats zien we nergens een parkeerplaats en ook geen P-bord. Voor we het weten rijden we de plaats al weer uit. Keren is even niet mogelijk. We rijden nu naar Ingenio en dat is niet helemaal de bedoeling. Waar het wel kan keert Herman de auto en we overleggen dat we misschien beter naar Santa Lucia kunnen gaan.
En zo geschiedde. Over een mooie kronkelweg (C-815).
In Santa Lucia zijn weinig paarse bomen. Dat is in het verleden wel eens anders geweest. Parkeren is totaal geen probleem, we zetten hem gewoon bij de kerk.



Terwijl wij er rondwandelen en foto's aan het maken zijn horen we de kerkklok twaalf uur slaan.
Het is al behoorlijk warm, 28°C. en volop zonneschijn.
In het restaurant op de hoek drinken we vers geperst sinaasappelsap en nemen er een ham/kaas tosti bij. En we moeten naar de wc. In mijn herinnering was hier iets mee, maar ik ontdek dat het er fris ruikt en dat het erg klein is. We hebben het wel eens slechter getroffen.



Op de kaart bekijken we welke route we kunnen volgen en via Taidia en Risco Blanco zou het wel eens mooi kunnen zijn. Als we die kant op rijden wordt de weg steeds smaller en het wegdek steeds slechter. Toch maar niet? Bij een verbreding weet Herman het zeker en keert de VW Polo.


Over de GC-65 rijden we naar San Bartolomé de Tirajana.
Bij een restaurant met veel vlaggen stoppen we voor een blik over het landschap.
Via Fataga terug naar Playa del Ingles. En alweer zijn we rond half drie thuis. Tijd genoeg om nog naar het strand te gaan.
En ook vandaag zijn er weer hoge golven.

Vroeger zat er in winkelcentrum La Sandia een Grieks restaurant. Die blijkt nu in CC Cita te zitten, op de 2e verdieping. Daar willen we wel eens een hapje gaan eten.
De zaak is echter leeg, maar wel open. Misschien is het nog te vroeg voor veel gasten.
De eigenaar van Acropolis, zoals deze zaak heet, herkennen we een beetje. Zijn vrouw deed altijd de bediening en maakte een praatje met de gasten. Enfin… we hebben trek en bestellen een Griekse schotel. Als we aan de wijn zitten duikt de eigenaar zelf de keuken in. Er is geen ander personeel. En andere klanten komen er ook niet.
Beetje stil en saai is het wel. Ook andere zaken hebben weinig of geen klanten. En dat op zaterdag!
We krijgen een bord vol en na de maaltijd gaat de eigenaar zitten en begint over de situatie in Oekraïne te vertellen. Over zijn vrouw wordt niet gesproken.
Tot slot bestellen we ieder een Irish coffee waar hij veel whisky in heeft gedaan. Van het huis nog een glaasje Ouzo bij het afrekenen.
Als wij hier niet waren komen eten had die man helemaal geen klant gehad. Triest he ! In de herfst en winter is het drukker op Gran Canaria. Dan is het hier hoogseizoen, volgens velen.