KORFOE                Griekenland               juli/aug 2006
 home  dag  1 dag  2 dag  3 dag  4 dag  5 dag  6 dag  7 dag  8 dag  9 dag  10 dag  11 dag  12 dag  13


Dag 1 - Maandag 24 juli.

Na een paar uurtjes slapen staan we om kwart over twaalf op en gaan half twee de deur uit. De snelweg naar Schiphol is vrijwel verlaten, maar op de luchthaven zelf is er veel bedrijvigheid. Met een Boeing 737-800 van Transavia starten we om half zes via de Polderbaan ( over de rijksweg). Na 2½ uur vliegen landen we op Korfoe. Het is dan negen uur, incl. het uurtje tijdverschil. Wanneer we de vliegtuigtrap aflopen voelen we meteen al broeierige warmte.
Een hostess van Marysol wijst in de richting van de gereedstaande bussen (dat zijn er niet weinig). Nr. D2 staat niet op een bus aangegeven en ook de naam Marysol zien we nergens staan. Dat tweede klopt, want blijkbaar is dit bedrijf overgenomen door Sunweb. Nou, in de tweede rij staat een busje met de naam Sunweb erop. De hostess zien we niet meer en de chauffeur bevestigt dat hij naar Benitses zal gaan. Dit zal hem dan wel zijn.
Het busje heeft helaas geen airco dus het zweet staat al snel op ons voorhoofd. Na enige tijd wordt er eindelijk gereden.
Over smalle bochtige wegen rijden we zuidwaarts. Er zijn veel touringcarbussen op de weg die elkaar maar nauwelijks kunnen passeren.
Korfoe maakt deel uit van de Ionische eilanden en is één van de mooiste eilanden van Griekenland. Het eiland is 63 km lang en 27 km breed. Het is erg groen met veel olijfbomen. Veel dorpjes liggen tegen een berghelling en de daken zijn vaak met rode pannen bedekt.
De kustlijn is gevarieerd met bergwanden, inhammen, kiezel- en zandstranden en kliffen die in het zuidwesten een hoogte van 100 meter bereiken.

      














       Om tien uur komen wij met nog twee jonge Nederlandse stelletjes aan bij Andromaches in Benitses. De aardige eigenaar brengt ons naar appartement nr. 10, dat is op de 1e etage met een zithoekje aan de voorkant. Wat fijn dat we er meteen al zo vroeg in kunnen.
Binnen sta je meteen in de woonkamer die er ongezellig uitziet. De tv hangt hoog aan het plafond. In een halletje is een kitchenette die hoognodig aan vervanging toe is. Keukengerei is er nauwelijks en wat er staat is een allegaartje. Alleen de waterkoker is bruikbaar. Het aanrecht is lekker hoog, hier krijgen wij vast en zeker geen rugpijn van. Maar dat houdt wel in dat de keukenkastjes daarboven veel te hoog zijn, vooral natuurlijk de bovenste plank. Ruimte voor een eettafel is er niet, wel hangt er een opklaptafel aan de muur. Als die is uitgeklapt blijkt die net zo hoog te zijn als het aanrecht. De eetkamerstoelen die in het huisje staan, zijn uiteraard weer te laag om bij de klaptafel te gebruiken. Bovendien moeten we uitkijken dat we ons niet blesseren want het looppad wordt aanmerkelijk smaller als het tafelblad is uitgeklapt. Voor je het weet krijg je of de punt van het aanrecht of de punt van de tafel in je ribben. Hoe hebben ze dit zo kunnen verzinnen?
De badkamer ziet er aardig uit, wel een raar soort harmonicadouchegordijn.
De slaapkamer is oké zo op het eerste gezicht. Dat de matrassen bikkelhard zijn komen we later pas te weten. Via een schuifpui komen we op het balkon met een ronde tafel en 3 stoelen. Vanaf deze plaats is er een uitzicht op zee en zien we het vliegverkeer voorbij gaan. Tegen het balkonhek groeien kleine druiventrosjes. Op het terrein van dit complex staat een perzikenboom en ook een bananenboom is hier aanwezig.
Wat jammer nou dat er geen broodbomen bestaan, want nu moeten we daarvoor naar het dorp en dat is toch wel een kilometer lopen voor de eerste supermarkt. En dat met 29 graden Celsius op je bolletje en geen zuchtje wind. Nou ja, het moet maar. Morgen wordt er als het goed is een huurauto afgeleverd.
De weg is druk en niet overal is een voetpad. Onderweg werpen we een blik op het strand dat smal is en uit kiezels bestaat. In het centrum van Benitses zijn redelijk veel restaurantjes, barretjes en winkeltjes. In een kleine supermarkt halen we de belangrijkste boodschappen.
Daarna drinken we op het terras van Andromaches een koel biertje. Het terras grenst aan het zwembad en is omringd met prachtige bloeiende bougainville. De eigenaar, heeft de geluidinstallatie behoorlijk hard aanstaan. Z'n bar ziet er gezellig uit met allerlei frutsels. Er hangen her en der zakjes chips en onderaan de bar zijn verschillende nummerborden van voertuigen bevestigd.

Hoe komt het toch dat het vandaag lijkt alsof de tijd stilstaat?
Om drie uur in de middag haalt Herman wat slaap in van afgelopen nacht. Of komt het door dat biertje?
Wil houdt zich bezig met het filmen van de omgeving en probeert wat te lezen. De krekels in de bomen geven ondertussen een concert van jewelste.
Half zeven eten we op het terras een pizza en een Griekse salade, die door de gastheer zelf is klaargemaakt. Achter z'n bar tovert hij leuke maaltijden in elkaar.
Bij ons op het balkon wordt het langzaamaan iets beter uit te houden. Vanavond wordt de gehuurde auto al afgeleverd i.p.v. morgenochtend, dat is netjes.
      

  <---           --- >