Dag 12. LARGENTIERE
Woensdag 26 juni
De dag start met veel bewolking, uitslapen dus.
Vandaag staat een bezoek aan Largentière op het programma.
Maar eerst maken we een fotostop aan de westkant van Ruoms, richting Labeaume. Want op deze plek is een mooi uitzicht over de brug, de rivier La Baume en een deel van de plaats Ruoms. Het water ziet er niet goed uit, het is vreemd groen. |
In Largentière parkeren we onderaan een tempelgebouw, een mooie plek meteen bij de rivier La Ligne.
Via een poort loop je zo het centrum in. Weinig mensen op straat. Het leuke plaatsje kent een rijke geschiedenis, waarin zilvermijnen een belangrijke rol spelen. Tot op de dag van vandaag zijn er in en rondom Largentière nog vele sporen uit het rijke geschiedenis terug te vinden. Zo zijn er nog delen van de verdedigingsmuur zichtbaar en enkele torens. |
Het plaatsje heeft haar historische karakter goed weten te behouden, dat te
zien is aan de smalle straatjes en de oude gebouwen. Zoals de kerk De Notre Dame-des-Pommiers uit de twaalfde eeuw. Deze werd gebouwd naast een
ronde toren die behoorde bij de stadsmuren.
Fotoblad Largentière
|
We zien nauwelijks winkeltjes of toeristen, totdat we een hoek omgaan en 2 of 3 zaakjes aantreffen op een benauwd binnenpleintje. Wij lopen de
poort weer door en gaan koffie drinken op het terras aan de kant van de rivier tegenover het parkeerterrein… mooie plek.
Het is nu zonnig en warm, 27 graden. Het is nog vroeg en daarom maken we nog een rondrit ten westen van Largentière. Naar Beaumont, zo maar een plaats die we op een plattegrond van de Ardèche ontdekken. Via Rocher, Joannas en voorbij Roclès naar het zuiden. Wegnummer D 203 zullen we niet gauw vergeten. Een leuke rit van 6 km bergop via een eenbaansweg. Prachtige vergezichten over hele diepe dalen. Langs afgronden, vaak zonder vangrails en veel haarspeldbochten. Gelukkig maar twee tegenliggers. Stoppen kan bijna niet… geen ruimte. Maar wat een uitzicht! Bergtoppen zien we in de bewolking. |
Boven ligt het dorpje Beaumont. De weg naar beneden is bijna net zo. Het wegdek is prima, alleen de berm is niet te vertrouwen. Een unieke rit die niet veel mensen zullen doen. Maar zeer de moeite waard, aldus de chauffeur.
Langs Ribes en Rosières rijden we huiswaarts. Daar kopen we bij de Spar vers brood en kaas en kunnen vervolgens bijkomen op ons terras. Hopelijk zonder muggensteken op te lopen.
In Ruoms eten we later een burger met salade en frites. Plus een lekker nagerecht.