Dag 13. GORGES DE L'ARDECHE

Donderdag 27 juni

De dag begint opnieuw met bewolking, maar om half elf schijnt toch volop de zon. Het is dan meteen warm, 29 graden. Nadat de was is opgehangen maken we een rit in zuidoostelijke richting.

Voorbij Vallon-Pont-d'Arc. We volgen een lange, kronkel weg die door en langs de beroemde kloof van de Ardèche, de Gorges de l'Ardèche, loopt. De kloof is tientallen kilometers lang en wordt ook wel de Grand Canyon van Frankrijk genoemd.

Het dal van de kloof bestaat voor een groot deel uit indrukwekkende kalkstenen rotsformaties van tientallen meters hoog. Er zijn verschillende uitkijkpunten met prachtige uitzichten.


In St-Martin drinken we koffie en delen een salade. Daar zijn we net op tijd mee, want de zaak gaat 's middags een poosje dicht.
Via St-Just iets naar het noorden en dan weer bij St-Marcel westwaarts. Het landschap is ineens anders, platter en de weg is recht. We rijden Bidon voorbij en dan krijgen we lavendelvelden te zien. Mooi paars tussen het groene landschap.

              

Vervolgens passeren we St-Remèze en rijden door een hoofdstraat van Vallon-Pont-d'Arc. Verderop ligt de plaats Sampzon, op een soort eilandje, en dan is er file. Jawel, wie verwacht dat?

We zien een politiewagen en ver weg een helikopter. Waarschijnlijk is er een ongeluk gebeurd. Op de rotonde bij Super U weten we het parkeerterrein daar op te rijden en stoppen in een parkeervak. Achteraf geen goede zet, maar weet het maar eens!
Het verkeer komt muurvast te zitten, ook op het parkeerterrein. Gedurende lange tijd is er geen beweging te zien. Wij denken er goed aan te doen om de koelte van de winkel op te zoeken. Daar lopen we doelloos rond en weten niets te kopen.
Het verkeer staat nog steeds vast. Het lijkt wel of er van alle kanten auto's aansluiten. Enfin.. met veel moeite weten we ons in de file te voegen en mondjesmaat laten agenten wat verkeer door.
Wij rijden dan op de weg waar we vandaan kwamen… dat is niet goed! Keren ergens en in een file terug. Google maps wordt geraadpleegd en bij een rotonde kunnen we kiezen voor een omweg via Grospierres en St-Alban-Auriolles. Niet echt de kortste weg naar Pradons, maar een alternatief zien we niet. En eindelijk komen we bij de westkant van Ruoms. Daar is het wel erg druk maar het verkeer staat er niet stil, althans niet voor onze richting. De andere kant op is er wel file.
Wat blijkt: er is geen ongeluk gebeurd, maar een jaarlijks festival in Ruoms zorgt voor deze verkeerschaos. Tjonge… een jaarlijks festijn! En dan geen goede oplossing voor het verkeer. Dat is typisch Frankrijk!

Het is maar goed dat we geen maaltijd in Ruoms hebben gepland vanavond. Geen doorkomen aan! Wij gaan heerlijk eten bij de bistro bij de brug. Daar krijgen we een plekje op het balkon en genieten van het uitzicht op de rivier.

verder