Pieterburen

Woensdag 23 okt. 2013

Na een goede nachtrust en een uitstekend ontbijtbuffet vertrekken we naar de Zeehondencrèche in Pieterburen.
De zon schijnt en het is ca. 17 graden. Alleen staat er wel erg veel wind.
Vreemd genoeg brengt onze Miep (de navigatie) ons over enkele binnenwegen naar Pieterburen. Dit keer rijden we niet verkeerd en is het bovendien een hele mooie route. Door landerijen en modderpaden.

In de verte duiken blauwe loodsen op. Dat zou het wel eens kunnen zijn… de zeehondencrèche van Lenie 't Hart. Ja hoor. Voor het hoofdgebouw staan felgekleurde zeehonden te pronken.
Binnen is een gezellige ruimte met winkeltje, speelattributen, eet- en drinkgelegenheid en natuurlijk zeehonden.
Er is een aparte intensive care waar we zien hoe die dieren te eten krijgen. Sommige krijgen voeding met behulp van een trechter en slangetje. Er liggen wel een paar zielenpieten, hoor! Ook kunnen we een kijkje nemen in de keuken waar grote bakken met vis klaarstaan.
Je hebt bij het raam zicht op een buitenbassin waar een paar zeehonden in het water zwemmen en er een paar op de kant liggen.

Het buitenterrein is natuurlijk ook te bekijken. Er is voor kinderen genoeg vertier aanwezig.
Een grote berg netten valt onmiddellijk op. Dit is allemaal verzameld om te laten zien waar de zeehonden in verstrikt raken. In verschillende bassins zijn zeehondjes te bekijken. De loodsen die er staan worden gebruikt voor opslag, laboratorium en voor dieren die in quarantaine moeten blijven.
Ze doen hier echt goed werk !

We kopen een souvenir en rijden door het dorpje Pieterburen richting Lauwersoog.