Dinsdag 29 juli 2003. Om half negen, als we een half uurtje onderweg zijn, houden we halt bij het Mono Lake. Voor wie nog geen meer heeft kunnen filmen of fotograferen krijgt een herkansing bij het Ellery Lake, een kwartiertje verderop. We rijden over de Tioga Pass (3000m.) het Yosemite N.P. in. Dat doen we van oost naar west. Dit park is het derde oudste nationaal park van de USA. In Yosemite zijn hoge bergen, diepe dalen, oeroude bossen, mooie weiden en grote watervallen te vinden. Bij Tuolumne Meadows stoppen we even en zien tegen een steile bergwand een groep bergbeklimmers aan het werk. We vervolgen de weg tot Olmsted point. Als je goed kijkt kun je hier de Half Dome, een machtige monoliet, zien.

Nog 25 min. rijden en we komen bij Tuolumne Grove. Daar wagen we ons aan een wandeling van een uur om de enorme sequoiabomen te bekijken. De route er naar toe is geen probleem, deze loopt iets naar beneden en de zon is nog niet wakker. Dan zien we 4 gigantisch hoge en dikke bomen, waarvan er 1 uitgehold is. Deze mammoetbomen kunnen onderaan een doorsnee hebben van 10 meter, en een hoogte behalen van 80 meter. De weg terug is ineens veel steiler geworden. En hoewel we onder de bomen veel schaduw zien, lijkt het wel of we in de volle zon lopen. Gelukkig heeft H. een rugzak vol water bij zich.

We rijden daarna een half uurtje door het park en eten bij Yosemite Lodge. Daar zien we op enige afstand de hoogste waterval van Noord Amerika. Na het eten rijden we er even naar toe. Hoog is ie wel, maar absoluut niet breed. Hiernaast kun je zien hoe mooi Yosemite Nationaal Park is. We rijden door naar Mardoza en doen na 85 min. een stop in Merced. Vlak voor de grote stad zelf bij een groente- en fruitstalletje met winkel die van alles en nog wat verkoopt. Van schoenen tot lijm, noem maar op. Wij beperken ons tot vruchtensap en water, want het voelt 40ºC. en dan lust je wel een slokje. 15.40 uur rijden we weer en zien onderweg heel veel windmolens.

Bij Oakland nemen we de Bay Bridge naar San Francisco. Deze brug heeft 2 lagen, op de bovenste rijweg gaat het verkeer naar San Francisco, de onderste rijweg neemt de andere richting. De bus brengt eerst een paar reizigers uit ons gezelschap naar het Radisson Hotel, zij stoppen hier de groepsreis. Tijdens deze rit zien we al een gedeelte van de pieren en de levensmiddelenzaken van China Town. We rijden langs Union Square en om ca. 18.00 uur komen we aan bij Hotel Savoy.

Dit hotel heeft z'n goeie tijd gehad, het is een beetje uitgeleefd. De lift is traag en klein. De kamer niet al te schoon. We zitten hier 6 hoog en kijken tegen een muur aan met in de diepte een klein binnenpleintje. De badkamer is prima. Gigantisch breed bed met 3 hoofdkussens op een rij. Oud meubilair. We zullen het wel uithouden de komende 2 nachten. Het is zo'n 20-23ºC. en bewolkt.

's Avonds gaan we met een gedeelte van de groep lopend naar China Town. Wij zijn eens verstandig geweest en hebben iets warms aangetrokken. Onder leiding van Michael doen we deze wandeling om dan gezellig met z'n allen te gaan eten. We zitten met 8 personen aan 3 ronde tafels met een rond draaiplateau in het midden. Eerst komt de thee, dan een soepje, vervolgens een kleine loempia voor ieder. Dan wordt de eerste schaal op de draaitafel gezet. Verder niets. Dan beginnen we maar, want het staat koud te worden. De volgende schaal komt eraan. Iedereen schept daar iets van op z'n bord tot de schaal leeg is. En zo gaat het een poosje door. Je weet niet van te voren wat en hoeveel en nog aan zit te komen. Dan opeens lijkt het voorbij omdat de gelukskoekjes worden neergezet, gevolgd door de rekening. Vragen of je nog een nagerecht wilt doet niemand hier in het land. Het is nog een flinke tippel terug naar het hotel en sommige van ons zijn toch wel iets te luchtig gekleed. 507 km.