Wilisweg | route en overzicht | van dag tot dag | fotoalbum | hotels |
Vrijdag 25 juli 2003. We kijken op de klokradio en zien 5.45 uur. Nog een kwartier, denken we, voordat de telefoon ons zal wekken. We staan op, doen de ochtendroutine en kijken eens op een van onze horloges. Wat blijkt, het is een uur vroeger. Ach ja, het is buiten ook nog zo donker. Ik bestel in het restaurant 1 pancake en yoghurt. Wat krijg ik: een bord met een dikke, grote pannenkoek met poedersuiker en room, plus flesjes honing en stroop. De yoghurt blijkt een schaal mierzoete aardbeienyoghurt te zijn met verse plakjes aardbei en banaan. Voor toast is bij mij geen ruimte meer. H. doet verstandig en neemt cerials, scambled eggs en toast. Vandaag staat Bryce Canyon op het programma. Ongeveer 10 uur is er een koffiestop in Scipio. We zitten voorin de bus, goed uitzicht maar weinig beenruimte. De chauffeur bekijkt tijdens het rijden de wegenkaart. Eet en drinkt alsof hij niet op de weg zit. |
In Utah wordt het landschap nu toch steeds wat vlakker en kaler. Na 2 uur en 15 min. rijden is er een fotostop bij Red Canyon. Die rode rotsen zijn ontzettend mooi. Dit is alvast een voorproefje van wat we later gaan zien. Even verderop gebruiken we bij Ruby's Inn de lunch. Dat is een namaak wildweststadje. Zelfs de gevangenis is niet vergeten. Liefhebbers kunnen een tocht op een paard maken. We zullen later vandaag hier terugkomen voor de overnachting. We rijden Bryce Canyon N.P. binnen en na 10 km stoppen we bij Bryce Point om een mooie fotoserie te knippen. De roze-oranje-rood-bruin-witte rotsnaalden, zuilen, bogen en wanden hebben een andere kleur naar gelang de lichtinval. De rotsen werden gevormd door het steeds weer aanvallende en terugtrekkende zeewater, dat meer dan 65 miljoen jaar geleden tot dit gebied reikte. |
Onze 2e stop is bij Inspiration Point. In het gehele park zijn 11 uitkijkpunten. De laatste stop in Bryce Canyon is tevens de plaats waar er een wandeling gemaakt kan worden. De paden zijn zanderig en niet afgeschermd door een hekje of zo. Niet echt aan te raden voor mensen met hoogtevrees. Voor iedereen die deze tocht in de hitte volbrengt: petje af hoor! Wij houden het rustig en genieten onder de bomen aan een picknicktafel. Daar zien we de Jaybird, een vogel met een mooie blauwe kleur. |
Na aankomst in hotel Bryce View Lodge bij Ruby's Inn, regent het lekker. Fijn wat verkoeling,
maar die nattigheid hoeft er niet bij. Ons kamernr. is 4204 op de 1e etage. De bagage voor deze galerij wordt met een vorkheftruck voor de deur gezet. We eten een salade met ranchsaus, steak, maisgroente en french fries. In de store kopen we bij wijze van uitzondering een ontbijtje ( 2 muffins en een danish), omdat we morgenochtend 7.30 uur vertrekken en het een eindje lopen is naar het restaurant. We zullen nu maar op de kamer eten, daar kan ook koffie gezet worden. Ruby's Inn is erg commercieel, geen concurrentie, dus de prijzen liegen er niet om. Blikje Budweiser $ 1,09, flesje bronwater 591 ml $ 1,09 daar komt nog tax bij. 478 km. |