Dag 11. ROUSSILLON
Vrijdag 12 sept.
Al vroeg op pad om in Gordes de drukte te ontlopen. Nou, vergeet het maar. We arriveren daar om 10:45 uur bij een uitkijkpunt vlak voor het dorp. De ligging van Gordes is prachtig om te zien en goed te fotograferen. Dan het centrum in rijden. Parkeren lukt niet of het is veel te ver lopen. We besluiten het wandelen door de steile straatjes over te slaan om de knie van Wil te sparen. Bovendien hebben we gistermiddag al dit soort straatjes en winkeltjes bekeken. |
Over op plan B, Roussillon en dan de okerrotsen daar gaan zien. Zullen ze heel veel anders zijn dan bij Rustrel? We lopen in Rousillon iets omhoog door enkele straatjes en zijn verrast hoe mooi het is. De okerrotsen vallen meteen op. Het wandelpad loopt via een mooie houten trap naar beneden. |
|
Omdat wij de okerrotsen vanaf de andere kant al hebben gezien is het eigenlijk geen
verrassing. En zodra het pad voor Wil ontoegankelijk wordt, keren we om. Herman krijgt op de trap naar boven last van zijn heup. Wij ouwetjes
kunnen jammer genoeg niet overal meer aan deelnemen.
Op een terras in Rousillon eten we een Caesar salade en dan kunnen we er weer tegenaan.
Rijden een stukje zuidwaarts en gaan kijken bij Pont Julien, Bonnieux. Een hele oude brug over een bijna droge rivierbedding. |
Een kilometer of 6 verderop ligt Chateau de Lacoste. Herman is zo slim om de weg naar boven te blijven volgen, terwijl er al auto's aan de
kant van de weg geparkeerd staan. Helemaal boven is heel veel ruimte om te parkeren en zijn we bij de bovenkant van het kasteel. Kunstwerken
op het terrein en ook binnen is een expositie van art en design. Dat slaan we over… wij hebben meer belangstelling voor het uitzicht. Ook hier is weer de Mont Ventoux zichtbaar aan de horizon. Weids landschap met uiteraard de druivenstruiken voor de wijn. Via binnenwegen een mooie route naar huis. Het is 24 graden. ![]() |
We eten op ons eigen terras een preischotel met kerrie saus en rijst. Wederom een goed gevulde en een gevarieerde dag. |