Een reis door Frankrijk, gevolgd door een verblijf in de Languedoc-Roussillon. juni 2023

CASTELNOU

Zondag 18 juni.

Het is bewolkt, 25 graden. Heerlijk weer voor een ritje.
Via Perpignan richting Le Boulou naar Ceret. In Ceret de D615 op, een stukje de bergen in. Een mooie route over de Col de Liauro, naar Thuir. Daar naar het westen, naar Castelnou.

Castelnou staat bekend als een van de mooiste dorpjes in heel Frankrijk.
Vanaf een uitkijkpunt is het plaatsje goed te zien.

Bij het plaatsje zijn de parkeerterreinen op diverse niveaus bijna vol.
Castelnou heeft haar middeleeuwse karakter goed weten te behouden en staat bekend om haar mooie oude gebouwen en prachtige straatjes. Die overigens niet zo prettig lopen. Je waant je wel in de middeleeuwen op deze plek. Er zijn kleine, leuke winkeltjes en ateliers.

Naar fotoblad Castelnou.

Castelnou is ontstaan rondom het kasteel, dat in de tiende eeuw na Christus werd gebouwd op een hoge rots. Vanwege de spanningen tussen Frankrijk en Spanje was het kasteel van groot strategisch belang.
Het werd in het jaar 1286 na Christus bestormd door de troepen van Jacques II van Mallorca en in het jaar 1473 opnieuw door de troepen van de gouverneur van Roussillon. In beide gevallen slaagden de aanvallers er in om het kasteel te veroveren. In de zeventiende eeuw na Christus werd het kasteel verlaten en raakte het, samen met het dorpje dat inmiddels rondom het kasteel was ontstaan, in verval. Aan het einde van de negentiende eeuw werd het inmiddels vervallen kasteel opgekocht en vonden er talrijke restauratiewerkzaamheden plaats aan zowel het kasteel als het bijhorende dorpje.

We eten in een klein restaurantje tapas van diverse worstsoorten met brood en drinken koffie en Perrier.

Na de maaltijd bekijken we het kerkje dat buiten het dorp ligt. Onder een open plek onder bomen is een tentoonstelling van schilderijen van verschillende kunstenaars. Er staan hele mooie en kleurrijke werken tussen.

Onze route terug gaat rechtstreeks over de D612 naar Perpignan. Over een rondweg in die stad keren we terug naar huis.

Op de boulevard, ver noordwaarts, treffen we een restaurant aan dat we willen proberen. Les Frayettes staat er met grote letters op de gevel. De gastvrouw is me er eentje. Haar hand legt ze op de schouders van elke gast, ze maakt grapjes en laat zien hoe je een bepaald gerecht behoort te eten en dat doet ze met haar vingers. Wij zijn voorzichtig en bestellen een burger. Opnieuw met verrassende ingrediënten. Ze smaken goed en we hebben een leuke avond.