FIRGAS  e.o.     -    Woensdag 24 januari 2024    -    blz. 9.

Deze dag begint bewolkt maar om tien uur breekt toch de zon door. Er gaan al meteen mensen naar het zwembad om een ligstoel in te pikken. Wij plannen een rit naar het noorden.
Het is al gauw 23 graden als we over de GC 1 rijden. Voorbij Telde, richting Galdar. Maar ons doel is Firgas. Nadat we een stuk langs de kust hebben gereden volgen we de borden Arucas. En na enkele slingerwegen komen we in Firgas.




Alle parkeervakken zijn bezet. Bij een 2e rondje is er ineens wel een vak vrij, aan een fraaie rotonde. De trap met waterfontein en het mooi gekleurde tegelwerk van de bankjes is meteen al te zien.

                

Firgas is beroemd om zijn productie van mineraalwater. Het water komt uit een bron op ca. 5 km. afstand, in de Barranco de la Virgen. Aan weerszijde van de Paseo de Gran Canaria staan tegen de muren van de huizen bankjes, versierd met gekleurde tegeltjes die landschappen of historische symbolen vormen.

Verderop, hoger in de straat, staan grote stenen plattegronden met afbeeldingen van de afzonderlijke eilanden.




Hier in het noorden is het fris, 21 graden maar het voelt kouder. We lopen nog even rond en maken foto's bij een uitkijkpunt en bekijken het kerkje. Veel restaurantjes zijn er niet en we besluiten verder te rijden.

                

Via een prachtig, slingerende bergweg door vulkanische valleien komen we in Moya. Ook hier een mooie rotonde. Behalve een grote kerk is er niet veel te bewonderen. Het restaurant dat we zien is dicht en Herman vraagt aan een voorbijganger waar we iets kunnen eten. Hij wijst ons een zaakje verderop. Dat blijkt een bar te zijn waar het erg druk is. Wij gaan er naar de wc en kopen alleen een flesje water. Bij de auto eten we een cakeje en zo kunnen we er weer even tegen.



Omdat we nu toch in het noorden van Gran Canaria zijn kunnen we net zo goed naar de botanische tuin gaan in Tafira Alta.
Nadat we daar uit de auto gestapt zijn zien we de grote botanische tuin beneden ons. Vrij toegankelijk, maar je moet wel goed ter been zijn want er zijn overal trappetjes. En die lopen lang niet allemaal even makkelijk, zelfs niet naar beneden. We geven het al snel op om onze knieën te sparen. Maken nog wat foto's van al het groen en gaan terug.


Bij Carlos in CC Cita eten we Cordon Bleu met frites en groente. Plus brandy en likeur bij het afrekenen.

Zwembad     -    Donderdag 25 januari 2024        

Prachtige dag, zon en 23 graden, dus fijn naar het zwembad. Het is er zo heerlijk dat Wil een lunch uit huis haalt zodat we de ligbedden nog een poosje kunnen behouden.
In de loop van de middag begeven we ons naar de kust en gaan wat winkelen. Daarna op een terras witte wijn drinken.
Bij het Hardrock café lopen we de trappen op… 82 treden, en via de boulevard weer naar huis.
Daar lukt het een egel om naar binnen te lopen. En dat op klaarlichte dag! Herman weet er wel raad op en pakt stoffer en blik om het diertje naar buiten te begeleiden.

Buren zitten regelmatig vanaf hun terras te telefoneren en daarbij praten ze zo hard dat de hele buurt kan meegenieten. Wat zijn dat voor manieren? Soms komt het wel voor dat men het mobieltje ook nog eens op luidsprekerstand zet… dan hoor je ook de ander tetteren.

                                                                         

Bij Marco Polo en Savoi zijn de restaurants vol. Maar de obers van Tibor zijn blij met ons bezoek "Grazia".