Wilisweg














Zuidoosten

Zaterdag 1 aug.

De dag begint donker en grauw. Dat zijn we hier niet gewend.
Vannacht heeft het geregend en was er weerlichten.
Om tien uur probeert de zon door te komen. Nee… toch niet blijvend.
Vandaag maken we een trip naar het zuidoosten. Door de plaats Alaior om daarna een binnenweg te pakken naar het oosten. Maar dat lukt niet. We zitten toch ineens op de snelweg naar Mahón. Bij de hoofdstad rijden we ietsje noordwaarts richting Sa Mesquida.

Es Murtar



Eerst bezoeken we het dorpje Es Murtar. Ik heb de indruk dat hier geen toeristen komen. Langs de kleine baai is een stukje betonnen voetpad aangelegd. Vanaf deze plek hebben we een goed overzicht op het water, de rotsen en de bootjes. Links is een rechthoekige, witte woning dat vrijwel direct aan het water ligt. De eigenaar dekt een tafel die buiten staat. Zijn bootje ligt op de kant. Tja… zo kun je ook wonen!



Omdat het nog steeds bewolkt is komt het allemaal wat donker en kil over. De zee is ruig en het water gutst over rotsen. Een strand is er niet, wel een metalen trap die je kunt gebruiken om in het water te gaan zwemmen. Nu maar even niet!




Sa Mesquida

Verderop ligt Sa Mesquida, een grotere plaats waar wel toeristen komen. Eerst bekijken we van bovenaf dit oord om daarna verderop te parkeren bij een stel bomen. Hier zien we de gehele baai. Er staat een blauwe tent waar jongedames een optreden instuderen. Ook hier is een speeltuin. Aan de overkant ligt een groot strand.
Daar gaan we eens kijken. Parkeren is totaal geen probleem vandaag want er zijn weinig badgasten.



Een paar jongens zien we het water ingaan. Het strand is best groot met hier en daar rotsen. Tussen de groene heuvels is een stenen, ronde toren. Al oud zo te zien en er zijn stukken van af gebrokkeld.
In een restaurant dat op een rots is gebouwd drinken we koffie.

Fortalesa de la Mola

Ons volgend doel is Fortalesa de La Mola. Een vesting oord dat enorm groot is.
De lucht wordt wat donkerder en het regent een klein beetje. En… gedonder in de verte.



Ook in de verte, aan de andere kant, ligt het plaatsje Es Castell. In de baai ligt een eilandje. Van het fort bekijken we alleen het voorste gedeelte. Dat is vrij toegankelijk. Voor de rest moet je een kaartje kopen. Wanneer je echt geďnteresseerd bent kun je hier uren rondlopen. Wij hebben inmiddels een aardige indruk opgedaan en begeven ons naar het parkeerterrein.
Daar wil Herman de auto openen, alleen lukt dat niet best. Wat blijkt… er staan twee precies dezelfde wagens naast elkaar. Ook in dezelfde kleur. Wij moeten de tweede auto hebben. Da's lachen!

  • verder