.jpg)
Punta Nati
Herman heeft bedacht dat hij nog wel verder wil rijden en wijst op de kaart naar het uiterste noordwestelijke puntje. De afstanden zijn niet zo
groot dus… karren maar.
Via Ferreries en Ciutadella naar Punta Nati. Als we de 'Rondo' (rondweg) bij Ciutadella hebben verlaten wordt de weg smal met stenen muurtjes aan
weerszijde.
Op een oneffen terrein van Punta Nati, waar een enkele auto staat, parkeren we. Dat moet wel want verder rijden is niet toegestaan. Willen we de
kust en de vuurtoren die er staat, van dichtbij gaan zien zullen we moeten lopen. Gelukkig is de weg goed begaanbaar. Nou ja… het eerste stuk dan,
dat is geasfalteerd. Daarna wordt het een kiezelpad.
Maar wat een raar landschap. Allemaal grote en kleine keien met struikjes en het is er vlak. Ook dit pad heeft stenen muurtjes die hier en daar zijn
afgebrokkeld.
.JPG)
Bij de vuurtoren aangekomen stuiten we op een gesloten hek. Enkele toeristen zijn al over een doorgang naast het hek geklommen en wij doen
hetzelfde. Het is aan te raden om goeie schoenen te dragen wanneer je hier wilt komen kijken, want ik heb open schoenen aan en ik kom niet ver.
Overal liggen stenen, groot en klein. Herman loopt door en ziet een kloof waar het zeewater flink tekeer gaat. Hij roept mij nog en hoewel ik
probeer om over de losliggende stenen te banjeren moet ik toch opgeven. Ik wil graag mijn schoenen heel houden. Wel zie ik in de rotskust een
gat waar het water opspat. Herman maakt er een filmpje van.
We moeten uitkijken dat we geen zonnesteek oplopen want beschutting is er niet.
Met frisse moed beginnen we aan de terug wandeling die best wel lang is. Je loopt gauw een eind weg! Voor onze conditie is het goed. Gelukkig
staat er een lekker windje, maar als die even wegvalt is het snikheet. Bij de auto drinken we snel wat water en vegen onze gezichten droog. Dit
was toch wel een prestatie met deze temperatuur.
Ook in de avond lopen we weer naar het sfeervolle centrum. We dineren bij Atalis, de Italiaanse zaak met de serre. Het is er gezellig druk.
Dit is een goed restaurant, aardig personeel dat goed bedient en bovendien zijn de maaltijden voortreffelijk.
Op weg naar huis is een optreden bezig van The Harlem Dreams. Allemaal Motown liedjes. Op het terras is nog een leeg tafeltje waar we aanschuiven.
Als onze drankjes op zijn en we genoeg Motown hebben gehoord keren we huiswaarts.
Daar zitten we nog even op ons eigen terras en hebben eindelijk een goede WiFi ontvangst.