verslag03

FALKIRK WHEEL

Donderdag 31 juli.
Licht bewolkt, ca. 20 graden. Soms flauwe zon dan weer een beetje miezerig.
Route via A921 naar Inverkeiting - via A985 naar Kincardine - via A876 naar Falkirk (botenlift) - Via A9 naar Stirling (castle) - via Alva, Dollar, Kinross, Kelty, Cowdenbeath, Burntisland naar Aberdour.

Als eerste bezoeken we de botenlift: Falkirk Wheel. Een heel apart bouwwerk dat redelijk nieuw is. Het is de eerste bootlift in zijn soort en brengt de boten 25 m hoger. Het duurt maar 15 min. om een boot van het ene kanaal naar het andere te verschepen.
In de stalen armen van de lift zijn twee gondels draaiend opgehangen, grote stalen bakken met een inhoud van 300 ton. Via sluisdeuren kunnen schepen vanuit het bassin onderaan de lift een gondel invaren. In vijf minuten maakt de lift een halve draai, en eenmaal boven vaart het schip de lift weer uit. Voor de omgekeerde route, van boven naar beneden, moet je de andere gondel nemen.
De Falkirk Wheel heeft een afmeting die gelijk is aan een flatgebouw van 12 verdiepingen, dat is 35 m hoog en 27 m lang.
Tegen de tijd dat wij weggaan wordt het wat drukker met bezoekers.

STIRLING

Noordwaarts rijden we naar Stirling, een leuke, drukke en gezellige plaats. We lopen door het oude stadscentrum naar het hoog gelegen kasteel.
Stirling Castle is een kasteel gebouwd op vulkanisch rotsgesteente. Het kasteel was vanaf de twaalfde eeuw de residentie van de Schotse koningen.
Het uitzicht is wat nevelig.
We winkelen een beetje en eten een warme kaassandwich bij een Cosmo koffiezaak.

H. wil een mooie route rijden. Via Alva, Dollar en Kinross, dan naar het zuiden door Kelty (een ongezellige woonwijk met veel dezelfde huizen). Cowdenbeath is groter dan we dachten, dan naar Burntisland aan de kust. Hoe spreek je het nou uit? Burntis land of Burnt Island ?
Hier is een kermis aanwezig en er zijn veel speelterreinen. Ook de trein komt vlak langs het smalle strand. Via een tunneltje kun je het strand bereiken.
Aan deze kust is het koel en winderig. Toch zitten er Engelsen in het zand met luchtige kleding en een enkeling waagt zich in het water. Het is ons te fris en wij gaan naar Aberdour terug. Onder de plu lopen we van het parkeerterrein naar het hotel.
Dit was een leuke afwisselende dag. Nog even de route voor morgen uitstippelen en dan naar het diner.

Er zijn geen andere gasten in het restaurant. Pas als wij klaar zijn met de maaltijd komt er een gezelschap van 18 mensen uit Zweden binnen. We gaan er maar snel vandoor.
's Avonds naar een straatje verderop gelopen waar het Ceder Inn ligt. Volgens pamfletten moet er in deze bar een Folkgroep optreden. Zitten we hier wel goed, het is zo klein. Er staan een paar muziekinstrumenten klaar dus afwachten maar. Bij het drinken van een biertje raken we in gesprek met een echtpaar uit Aberdour zelf. De kleine kroeg wordt steeds voller en dan beginnen de Ploughboys, zoals het bandje uit Australië heet, te spelen. De stemming zit er al snel in. We genieten volop van deze sfeervolle avond. De muziek spreekt ons erg aan en we besluiten na afloop van het optreden een cd-tje te kopen. De band zal de volgende dag in Edinburgh optreden.

terug

verder