Home        Verslag        Foto's        Routekaart      Hotels
CRIEFF
Vrijdag 1 aug.
Het regent.
We eten scrambled eggs, cerials en geroosterd brood.
Het uitchecken is een grote chaos. De groep uit Zweden is ons voor. Ze betalen ieder apart, sommige met losse munten en bij andere mensen moet er weer gewisseld worden. De computer protesteert en de receptioniste maakt handmatig een rekening op. Dat kost tijd. De gang staat vol mensen met hun bagage. De glimlachende mevrouw achter de balie geeft bovendien in alle rust toeristische informatie. Als wij eindelijk aan de beurt zijn is het een half uur later. En dat is niet gelogen.

Vandaag naar Pitlochry.
Geplande route: Aberdour - Perth - Crieff - Pitlochry.
Over M90 naar Perth.
Over A85 naar Crieff. Hier gaan wij naar Famous Grouse Experience.
Herman parkeerde de auto behendig achteruit tegen een hekje. Hij baalde als een stekker. Gelukkig alleen schade aan zijn ego.
De rondleiding is zojuist begonnen en wij kunnen aansluiten bij een groep.
We krijgen uitleg over het distilleren van whisky. Mogen ook een kijkje nemen in de grote houten vaten om zo het proces te volgen. Er wordt een geurkaartje uitgedeeld en er mag geproefd worden.
Na afloop drinken we koffie met een kokoskoek.



KINNOCH RANNOCH
De rit gaat verder en we rijden door Pitlochry.
Queens View, een uitzichtpunt, aan Loch Tummel is onze volgende stop. Het is niet zo spectaculair, maar misschien zijn wij wel verwend.
Dan naar Kinloch Rannoch. De eigenlijke ligging van ons volgende hotel. Jammer dat we niet in Pitlochry kunnen overnachten. Die plaats is veel gezelliger dan waar ons hotel ligt. Iets voor half vier komen we bij Hotel Dunalastair aan. Het landschap is mooi, maar er zijn hier in de weide omgeving geen andere hotels of restaurants. Een groot parkeerterrein voor de deur, dat is mooi. Ook het weer is mooi te noemen. We krijgen kamer 10 op de begane grond toegewezen.
Na het inspecteren van de kamer en het bekijken van de route voor morgen maken we een wandeling door de omgeving. Zie de onderste foto hiernaast. Eerst zien we een bruggetje dan een kleine Spar supermarkt, een waterval en langs de rivier nog een smal ijzeren bruggetje.

Terug op de niet zo grote kamer maakt Herman de opmerking dat het een minkukelkamer is. Het is een donkere kamer met een smalle erker waar precies een fauteuil in past. Uit dit hoekje komt het enige daglicht. Aan het voeteind van het leren bed staat een te brede houten tafel met een grote tv er op. Daardoor is er weinig of geen loopruimte. Het bed ligt bezaaid met kussens en alleen aan de linkerkant staat een nachtkastje. Het onderste plankje daarvan wordt gebruikt voor de koffiespullen. Lijkt mij niet al te schone plek. Nogal stoffig, nietwaar!
De badkamerdeur gaat alleen met brute kracht open. De wc bril zit los. Pluspunt is dat er in de kamer een strijkplank en strijkijzer aanwezig is, maar ik was niet van plan die te gebruiken.
Geen GSM bereik !



DINER VOOR TWEE
We hebben een tafeltje gereserveerd voor zeven uur. Het is een chique boel. We worden geacht in de lounge plaats te nemen voor een drankje eventueel om daarna opgehaald te worden voor het diner. In de lounge brandt de open haard. Het is er warm. We krijgen de menukaart en zien al snel dat er weinig keuze is en dat het duur is. Voor 1 gang betaal je
£ 18,- Voor 2 gangen is dat £ 26,- en voor 3 gangen £ 31,-
We kunnen achterin de eetruimte plaatsnemen. We zijn de enige gasten. Het servet wordt op de schoot gedrapeerd. Hier houden wij niet van! Het personeel is aardig hoor, maar wij houden niet zo van dat chique gedoe.
Een andere serveerster komt met een mandje met 4 warme broodjes, twee wit en twee bruin. Ik mag kiezen en ze legt een wit bolletje op mijn bordje. Bij Herman hetzelfde. Tot onze verbazing neemt ze het mandje met de overige 2 broodjes mee terug naar de keuken. Worden die dan aan volgende gasten aangeboden, vragen we ons af. Nou, voorlopig zijn die er nog niet. Het moet gezegd ze waren lekker warm en erg lekker.
Dan komt het voorgerecht. Op een groot bord ligt een gegrild geitenkaasje met daarin zongedroogde tomaten, op een pestosausje. Bij deze toch wel pittige smaken hoort gewoon een broodje. Laten we die dus al eerder opgegeten hebben! Nu begrijpen we ook waarom het zo prijzig is. Wat verwacht je? Zongedroogde tomaten en dat in Schotland!
De borden zijn nog niet weggehaald of het hoofdgerecht is al in aantocht. Hebben ze haast of zo?
Kip met een dikke plak gepofte aardappel, wortelpuree (potje Olvarit, volgens Herman), 4 maïsstukjes met een flinterdun plakje spek eromheen. En dit alles in een jus.
Als onze borden leeg zijn zitten we nog met een redelijk vol glas wijn. Ze geven ook van die grote glazen. Nog steeds zitten we met z'n tweetjes in een ruimte met witgedekte tafels.
Ja hoor, onze drank is op en nu komen ook anderen hier eten. Ze krijgen vast de broodjes die voor een tweede keer moeten worden opgewarmd.

De avond brengen we door op de kamer. Vroeg naar bed vandaag, want er is hier niets te beleven. Of toch! De bovenburen horen wij praten en lopen. Gelukkig duurt dat niet lang.



 terug        verder