verslag05

ROUTE PITROCHRY - ABERDEEN

Zaterdag 2 aug.
's Ochtends doen we de ontdekking dat het rolgordijn niet goed werkt. Met enige improvisatie weet Herman het omhoog te krijgen. Ook de badkamerspiegellamp doet het niet. De luxe badkamer heeft geen plekje voor toiletartikelen en ook een enkel kledingstuk kun je hier moeilijk kwijt. De lamp aan Wil's kant van het bed is veel te groot, want zij raakt regelmatig de lampenkap.
De badkamerdeur openen is een zware taak en ook de wc doortrekken moet met grote kracht gebeuren anders gebeurd er niets. Bij de wastafel staat Wil plotseling met de stop in haar hand, door al naar de ketting ervan te kijken raakt hij los. Er zijn geen glazen of bekertjes aanwezig. En wat ons ook enorm stoort is het harde geluid van de afzuiginstallatie. Genoeg geklaagd nu, een positief punt is toch wel het hebben van een tissuedoosje. En wat dacht je van de gigantische badlakens, waarin je je wel drie keer kunt omwentelen.
Het ontbijt is goed, maar als het oog van Herman op de hoeken van het raamkozijn valt is de eetlust ineens verdwenen. Daar ligt namelijk heel erg veel stof. Dat is minstens een jaar niet schoongemaakt.

Half bewolkt, 18°C. bij vertrek.
Route: Pitlochry - A 924 - Kirkmichael- dan B950 - A93 naar Spittal Glenschee - Braemar - Ballater - Banchory - Peterculter - Aberdeen

Inmiddels is het gaan regenen. In Glenshee rijden we, met een groep motorrijders, naar een tankstation en houden we koffiepauze.
De A93 is de hoogst gelegen snelweg in Schotland. Het ligt tussen Bridge of Cally en Braemer. Over deze weg gaat de route verder. We zien 2 vogels op onze auto aanvliegen, helaas heeft er één het niet overleefd.

NEWBURGH

A93 richting Aberdeen. Onderweg wordt het droog.
Koffie drinken we in Peterculter.
In Aberdeen volgen we de A90 richting Peterhead. Aberdeen zelf gaan we morgen bekijken. Bij Drums de A975 op naar Newburgh.
Even zoeken in Newburgh. Is dit wel de goede plaats? Echt verdwalen kun je hier niet, want het is een heel klein dorpje. Dan zien we de juiste gevel. Wil heeft van alle hotels een fotootje van internet geplukt en op die manier herkennen we het hotel. Achter een boomtak zien we het kleine naambordje hangen met de tekst 'Hotel Udny Arms'.
Het is een oud gebouw. We zitten helemaal bovenin met uitzicht op een golfterrein, duinen en wat huizen. Grote kamer met grote ramen waar lekker veel licht doorkomt. Breed bed met houten hoekrand bij de hoofdkussens. Groot LCD breedbeeld TV is tegen de muur bevestigd. Een vreemd contrast, want de meubels zijn allemaal sterk verouderd.

Het is nog vroeg dus is er nog tijd om even een ritje in de omgeving te maken.
Er zijn hier zandstranden. Via A975 noordwaarts komen we bij Collieston aan de woeste kust (zie foto's). We parkeren en lopen naar een hoger gelegen uitkijkpunt. Water klotst tegen rotsen. Het dorp ligt verspreid tegen een heuvel. In de baai zien we dat er een feest is. Er staat een tent en er ligt een reddingsboot. Kennelijk wordt er een demonstratie gegeven. Frisse wind en toch wagen mensen zich in het water op het strand.
Daarna rijden we door naar Crudenbay. In de verte zien we een ruïne liggen t.w. Slains. Met de auto kun je er helaas niet komen. Wel bekijken we het haventje.
Op de terugreis komt de zon tevoorschijn.

Gegeten in de bar. Gezelschap van Schotse chauffeur die een bus bestuurt met Italiaanse toeristen. Zij blijven ook twee nachten hier.
Na de maaltijd willen we wandelen in de buurt, maar voor we goed en wel weg zijn regent het. Blijven op de kamer tot ca. negen uur en gaan dan naar de bar. Daar is het heel erg stil. We drinken een biertje en gaan terug naar de kamer.

terug

verder