Wilisweg
















  


pagina 8 Tenerife - Wo. 22 jan. 2020

El Medano e.o.

Zon. Daar gaan we eerst maar van profiteren.
Op veel ligbedden bij het zwembad liggen al badlakens, zoals elke ochtend, maar mensen zie je er niet bij. We installeren ons bij twee vrije ligstoelen maar aan de bijbehorende parasol hangt een handdoek. Herman trekt die weg en legt hem op een ligbed naast hem.
Het is een rustige ochtend met veel puzzelen, lezen en luieren. Prima vakantie houden hier!
Herman zwemt een rondje in het verwarmde bad en Wil verdwijnt na enige tijd onder de parasol.
Dan komen er een paar Engelstalige vrouwen naast ons liggen. Nog niets aan de hand totdat er een vriendin bij komt. Zegt de ene vrouw tegen de vriendin dat wij haar parasol hebben ingepikt (en misschien ook haar plekje). Herman gaat daar uiteraard tegenin. Hij voegt er nog een stukje opvoedkunde aan toe en zegt bovendien dat er borden op het terrein staan met regels waar men zich aan moet houden. Ook dat er geen ligbedden geclaimd mogen worden. De vrouw protesteert nog even door te zeggen dat zij daar recht op hebben… dat het bij hun huurappartement hoort. Maar daarna is ze toch stil. De vriendin heb ik niet meer gezien.
Half twee keren we terug naar ons verblijf en gaan lunchen.

Omdat de dag nog lang is en we een huurauto hebben gaan we daar gebruik van maken door een ritje te maken naar het oosten. El Medano staat op het programma. Een kustplaats met zwarte rotsen. Iets verder dan ons strand, namelijk voorbij Punta Roja.
El Medano is een gewone plaats met woonblokken van 3 of 4 etages hoog. We zoeken de kust op. Daar is een betegeld pad met een pleintje waarop een beeld staat van een wervelkolom.

  

De golven klotsen tegen de zwarte rotskust.
Als de zon verdwijnt is het meteen koud en ongezellig. Er staat hier ook erg veel wind, dus terug naar de auto. Veel te beleven is hier toch niet.



Via de kustweg rijden we naar Los Abrigos. Hier is weer zon.
Parkeren kan op een stuk asfalt aan de rand van de stad. Er is een prachtig houten pad gemaakt dat helemaal naar het San Blas loopt, een plaatsje verderop. Een groot deel bewandelen we.
Mooi zicht op de gekleurde huizen en het haventje van Los Abrigos.
Men moet hier veel last hebben van het vliegverkeer want in de korte tijd dat wij hier zijn hebben we al aardig wat toestellen gezien.

  

  

Daarna rijden we nog een stukje langs de kust, langs een golfterrein en appartementen, een jachthaven en hotelcomplexen.
In het zuiden van het eiland is het zonnig, maar de bewolking is in het oosten en noorden goed dik. Eenmaal weer terug in Costa Adeje gaan we een biertje drinken op een terras langs de kust. In de zon dus. Hoewel die al in kracht afneemt.

verder