zondag 18 juli 2004
|
6.45 uur telefonische wekdienst. Wij zijn natuurlijk al lang wakker en zien een zwart eekhoorntje op een daktuin lopen. We ontbijten in een volle zaal. Hier zitten namelijk alle reizigers die deze trip gaan maken. Verdeeld over twee bussen. Eén bus met Duitsers en Engelstaligen en een bus met 20 Belgen en 34 Nederlanders. Wij zijn gelukkig bij de juiste bus ingedeeld. We vertrekken om 9 uur met een beetje regen en 22 graden. De reisleidster verteld dat zij Toronto goed kent, want ze woont er al 15 jaar. Van oorsprong komt ze uit Antwerpen, houdt van katten en heeft een man. Ze is al 10 jaar reisleidster. De chauffeur die ons in het oosten zal rijden is Don, 67 jaar, leuke man. In de bus rouleren we met 2 bankjes tegelijk met de klok mee, zodat iedereen een keer voor in de bus kan zitten en ook achterin kan komen te zitten. Dat betekent ook dat er met elke nieuwe dag anderen mensen in de rij ernaast zitten. Wij starten aan de rechterkant in het midden. Op het programma staat een stadstour door Toronto. Hier wonen 5 miljoen inwoners. Het is een multiculturele stad, er worden 100 verschillende talen gesproken. Men leeft hier vredig naast elkaar en men respecteert de andere culturen. Zo mogen we natuurlijk China Town niet missen op deze tour. Er is ook een Griekse wijk en Little Italy. We rijden ook langs Sky Dome een gigantische stadion, het parlementsgebouw, het Royal Ontario Museum, het stadhuis en de universiteitenwijk. We zien Victoriaanse huizen en reusachtige bankgebouwen. En we rijden door de grootste winkelstraat van Toronto. In deze gigantische stad rijden ook trams. Bij het Lake Ontario (Harbourfront Center, zie foto hiernaast) drinken we koffie. |
  
|
  
|
Dan een rit naar Niagara on the Lake. Dat is een bloemrijk dorp met mooie huizen, veel toeristen en leuke winkeltjes, dus puur commercieel. We krijgen een uur de tijd om ervan te genieten. Half twee naar de Niagara Falls. Eerst de Canadese waterval (de grootste), dan de Amerikaanse. We zijn niet de enige hier. De windrichting staat naar onze kant, dus het eerste gedeelte worden we besproeid met Niagara-water. Het is bewolkt weer en benauwd warm, zeker met een regenjas aan. We lopen langs de boulevard en kijken onze ogen uit. Vanaf deze zijde is het uitzicht uitstekend. Verderop kunnen de jassen uit en weer wat verder kun je met wat trappen omhoog klimmen. Veel toeristen varen met een rondvaartboot mee en dragen allemaal een blauwe regenjas tegen de spetters. De mensen met een gele regenjas aan, volgen een route die ze tot achter de waterval brengen. Of ze ook een oordopje krijgen weet ik niet.  |
|
Tijd voor een hapje warme hotdog. Dan gaat het regenen. Dat blijft zo (plus een beetje onweer) totdat we om kwart over vijf in de bus kunnen stappen voor de rit terug naar Toronto. Na totaal 250 km vandaag, komen we om 19.10 uur terug op de hotelkamer. In Yonge Street, hier vlakbij, zal wel een Italiaans restaurant zijn. Is er niet dus, althans niet dichtbij. Je moet namelijk weten dat deze straat de langste is van Canada en wel 1800 km. We komen op onze restaurantentocht door een Village waar elke zondag een gay-bijeenkomst wordt gehouden. Het is een soort straatfestival voor homo's. Veel leren kledingstukken en er is muziek. We eten uiteindelijk bij de Vietnamees recht tegenover ons hotel in Carlton Street. Lekkere maaltijd en de obers hebben het erg druk. |
 
|