Een reis door midden Frankrijk, gevolgd door een verblijf in de Provence.                          juli 2016



ARLES

Zaterdag 30 juli.


Door de warmte in de slaapkamer zijn we extra vroeg wakker. We gaan vandaag dit verblijf verlaten en een weekend in Arles doorbrengen.
Half tien komt er iemand de woning inspecteren en mogen we weg.
Omdat het een zwarte zaterdag is zijn we op het ergste voorbereid, maar last krijgen we in het geheel niet. Voor we Draguignan naderen rijden we al iets naar het zuiden, langs La Motte, en gaan de A8 op. Trekken een kaartje bij de peage en volgen deze weg tot een stuk voorbij Brignoles. Daar verlaten we de snelweg en pakken een D weg langs Trets en Gardanne.



Het is de bedoeling ten zuiden van Etang de Berre te rijden. Dat lukt prima maar het is een wirwar van wegen. Het ene moment zitten we op een A weg en niet veel later is het een ander wegnummer en moet er opnieuw geswitcht worden van rijbaan. Toch gaan we goed. We volgen de borden Martigues. Dat is een zeer grote plaats.
Ten zuiden van die stad is het alleen maar industrie.
Arles bereiken we via de N 568. Op de kaart is het een lange rechte weg. In het echt ook. Zo lang, zo recht en ook zo kaal. Eerst aan weerszijde verdord grasland, kilometers lang. Dan ineens een bedrijfspand, hier verhandelen ze pallets, dan is er weer lange tijd helemaal niets te zien. Naarmate we Arles dichter naderen komt er van lieverlee wat begroeiing in het landschap. Steeds meer bomen en bebouwing.

In Arles gebruiken we de navigatie om het hotel te bereiken. Dat is in het centrum en dus druk. Parkeren lukt niet in de straatjes, wel in een parkeergarage. Pas op de vierde laag is er plaats. Via trappen moeten we naar beneden want een lift kennen ze hier niet.
Onze kamer kunnen we pas vanaf vijf uur betreden krijgen we te horen. Herman pleegt een paar telefoontjes omdat er vannacht is ingebroken in zijn school, maar daarna lopen we de warme stad in en bestellen een salade op een terras tegenover de draaimolen. Lekker in de schaduw en een licht briesje om ons heen. Ook om ons heen herrie. In de straat wordt volop schoongemaakt. De marktrestanten worden opgeruimd. Geen goed idee van ons om juist dit terras te kiezen want het is er erg luidruchtig met voertuigen die water sproeien over straat en borstelmachines en uiteraard ook bladblazers. Nee... rustig zitten we er niet en dan blijkt de salade ook nog niet lekker te zijn. Dat hebben wij weer.
    
     We gaan de stad in en bekijken enkele straatjes. Bij Place de la Republique komen we vier zwaarbewapende militairen met rode baretten tegen. Zware bewaking dus.
Uiteraard kijken we even bij de Rhône en bij de Arena drinken we tonic.
    




     Door het park gaan we daarna naar de parkeergarage en lopen met onze bagage de trappen af, steken de straat over en betreden het hotel.
Hotel Best Western heeft een mooie, koele kamer voor ons. Er staat een flesje water klaar en er is een koekje. Ook niet verkeerd.

In de avond lopen we opnieuw door enkele straatjes en eten op een plein met veel terrassen.
Daarna wandelen we naar de Arena en drinken een glas rode wijn op het terras ervoor. Het is niet druk maar er zijn nog best wel tafeltjes bezet. Nog voor ons glas half leeg is wordt het terras langzaamaan leeggemaakt. Asbakjes verdwijnen, tafels en stoelen gaan aan kant. Ze willen ons weg hebben is de boodschap.
Vervolgens lopen we langs het Amfitheater waar een optreden bezig is. Tussen het hekwerk kun je een klein stukje zien van het podium en tribune.
Geen rode baretten meer gezien, wel gewone agenten, met z'n drieën.
Tot slot nog een afzakkertje op het terras aan de straatkant, dicht bij het hotel. H drinkt rode wijn, W eet een ijsje.
Dan naar het hotel voor onze broodnodige nachtrust.