Een reis door midden Frankrijk, gevolgd door een verblijf in de Provence. juli 2016

NOORDEN

Dinsdag 26 juli.

Wil zont op het gazon en Herman doet de afwas én de was. Zo zijn de taken goed verdeeld, nietwaar. Dat zonnen stelt helemaal niets voor hoor, want om tien uur is het al niet meer uit te houden. Je hoort mij trouwens niet klagen over de warmte want het wasgoed is in no time droog. Wel is het zo dat de koffie om er ijskoffie van te maken niet wil afkoelen. Maar dat komt ook wel weer goed.

Vanmiddag gaan we een stukje naar het noorden. Het is de bedoeling om vanuit Montauroux naar Callian te rijden. En laat daar nu precies die wegomlegging zijn waar we eerder mee te maken kregen. Maar we komen op de D 96 en dat is wel de bedoeling. Langs deze bosweg is een enorm veld met zonnepanelen. Even een foto knippen en dan verder, naar St. Cézaire-'s Siagne.

Dat wordt genieten van een bochtige weg die veel langer duurt dan we dachten. Maar mooi... en spannend. De weg is bijzonder smal en het zou een stuk rustiger rijden wanneer er geen tegenliggers zouden zijn. Als ook de berm goed was onderhouden was er geen vuiltje aan de lucht. De afgrond aan de rechter kant is behoorlijk diep. Willetje knijpt hem regelmatig.
We stoppen bij een watertje La Siagne aan het eind van departement Var.

We gaan St. Cézaire in, dat bovenop een berg ligt, en proberen het uitzicht op te zoeken tussen de straatjes van het dorp. Omdat het 34 graden is geven we het snel op. Wel kunnen we kale, grijze bergen zien in het noorden.
Dan volgt een rit over de D5 naar St. Vallier de Theiy. Hier slaan we links af de N85 op. Die kale bergen zijn nu beter te zien. Het is een indrukwekkende rit en Herman kan zijn lol op met het bochtenwerk.
De weg over de Pas de la Faya (984 m) is goed te berijden ondanks dat er wegwerkzaamheden zijn. Reden we zojuist langs een gorge, nu dan de Pré-Alphen.

Bij Col de Valferrière moeten we linksaf de D 563 volgen naar Mons. We zijn op de terugweg naar het zuiden. Ook deze weg is zeer de moeite waard. Door bossen, over colletjes en langs diepe afgronden... voor elk wat wils.

Na Mons komen we bij Tourrettes en Fayence. Deze plaatsen grenzen aan elkaar. Fayence heeft een leuk centrum daar gaan we nog wel eens apart naar toe, want we willen vanmiddag ook nog even boodschappen doen bij de Intermarché en kijken of daar restaurantjes in de buurt zijn.
Als we half zes thuis zijn probeert Herman nog even te zonnen, maar al snel trekt de lucht dicht en gaat het even onweren en spetteren.

De maaltijd wordt een improvisatie van een eenpansgerecht. Maar lekker! Rijst met champignons, rode paprika en een blikje gemengde groenten. Plus hamblokjes en pepersaus. Wat frisse komkommer apart erbij maakt het compleet.
Ook deze avond genieten we op ons terras. Jammer dat het al vroeg donker wordt.