Menu

Wilisweg

Dag 1. Reis
Dag 1. Aankomst
Dag 2. Wandeling
Dag 3. Op bezoek
Dag 4. Terugreis

Kaart
Verblijf










































Dag 1. Aankomst


Dinsdag 18 juli 2017


Het vakantieadres is dus snel gevonden en we rijden de camping op en melden ons bij de receptie. De beheerder schrijft ons in en rijdt ons daarna voor op de fiets naar het einde van het campingterrein. Hek door, links af en daar staan een paar oude boerderijpanden. Er wordt nog flink gewerkt aan de gebouwen en het terrein, maar ons gedeelte is klaar en mooi.

De eigenaar/beheerder (een relaxte kerel die Nederlands praat) wijst ons de weg en laat de woning zien. Dat is een omgebouwde boerderij. Eerst een trap op, dan zijn daar twee slaapkamers (1 met een tweepersoonsbed en 1 met twee losse bedden), een badkamer met douche en wasmachine, een aparte wc. Gangetje door en je bent in een grote woonruimte met open keuken. We zijn er meteen weg van. Wat groot! En mooi meubilair! Bovendien is werkelijk alles aanwezig! Bedden zijn opgemaakt, genoeg handdoeken in de badkamer. Zelfs wc verfrisser, zeep, afwasmiddel, schaar en kruiden zijn aanwezig. De woning is ook nog eens gezellig ingericht met kunstplanten, kussentjes en wanddecoraties. De keuken is helemaal compleet en je hebt lekker de ruimte. In de kamer is een wenteltrap die naar zolder loopt. Dat is een diepe ruimte waar vier bedden staan.
Moeder is helemaal weg van de mooie houten balken dak.
Minpuntje is dat je snel je hoofd kunt stoten aan de wenteltrap. Oppassen dus!

Zou ik bijna ons terras vergeten. Via een trapje kom je op een gloednieuwe patio met tafel, stoelen en parasol. Een heerlijk zitje blijkt later. Een schutting grenst de tuin af naar de buren. Er wonen permanent drie gezinnen naast onze woning. Verder is er veel groen te zien. Aan de achterkant is een nudistenterrein dat redelijk is afgeschermd door begroeiing.

      



      


Tegen zevenen rijden we naar Diekirch dat hier 2 km vanaf ligt. Het is druk in de stad. Zo druk dat we nergens kunnen parkeren. Op een parkeerterrein rijden we enkele rondjes, maar we hebben geen geluk. We gaan hier weg en komen in Bettendorf een zaak tegen waar we wel kunnen parkeren en eten. Vlakbij het stadhuis. Terrasse of zo iets heet dit restaurant en inderdaad hebben ze een terras. Maar toch gaan we binnen zitten in een serre met uitkijk op de straat. Het is lekker rustig en we eten heerlijk. Wel moeten we lang wachten op ons nagerecht. Maar ach…



Terug bij onze vakantiewoning zet Herman de auto op de mat bij de voordeur. Een eigen parkeervak.
We hebben nog wel zin om de camping over te lopen en doen dat dus ook. Ook dit ziet er allemaal mooi verzorgd uit. Er is een speelplaats voor kinderen, maar kinderen zien we niet. Het zijn vooral ouderen die hier met hun sta caravan op de camping staan.


De rest van de avond brengen we door op ons terras. Heerlijk rustig is het hier. Zijn dat nu vleermuizen die onder de dakgoot vandaan vliegen of zijn dat zwaluwen?

      

verder