Chicago - St.Louis

Woensdag 13 juli.

Het is een bewolkte dag met veel wind.
Half 9 begeven we ons met een taxi naar autoverhuurbedrijf Alamo aan de N. La Salle.
De medewerkster van Alamo staat hevig en ongegeneerd te geeuwen met open mond. We krijgen een zwarte Hyundai Sonata mee, een grote wagen. Onze 2 koffers kunnen met gemak naast elkaar in de kofferbak.
Na enkele instructies rijdt Herman de garage uit en stort zich in het Chicagose verkeer. Met de GPS zitten we al snel op de goede weg naar het zuiden. H. went al gauw aan de auto en vooral aan de versnelling. Of beter gezegd de automaat.

In Dwight zien we een oud Texaco benzinestation dat ergens in de jaren 40 is geopend maar al lang geen benzine meer verkoopt. Het is nu het Route 66 welcome station.
Op een leeg parkeerterrein bij een kerk probeert Wil de wagen uit. Dan gaan we bij een supermarkt wat dingetjes inslaan, water en zo.
Het landschap is plat, wel groen net als in Nederland.
Om 12 uur eten we een cheeseburger bij... hoe kan het ook anders, McDonalds.

          

Daarna tuffen we twee uur verder tot Mother Jones Monument.
Aan weerszijde van de weg is een begraafplaats. Het is een mijnwerkersbegraafplaats die bestaat sinds 1898. Mrs. Jones was de baas van de vakbond voor de mijnwerkers in Mount Olive (Illinois). Het standbeeld staat iets verder op het terrein. Als we er naar toe lopen is de warmte goed voelbaar.

          

Kaart van Missouri

Na een rit van ruim een uur komen we om half 5 aan bij Hotel La Quinta Inn in St. Louis in de staat Missouri. Door een foute boeking is de kamer die we krijgen nog bezet. Gelukkig wordt het snel verholpen en krijgen we een prima hotelkamer.
Dan naar Gateway Arch. Wat is die groot, zeg!
De Arch is 192 m hoog en heeft een 18 m diepe fundering en is heel stabiel. Met een soort van tram (lijkt eerder op een skilift) ga je naar de top. Je mag zeker niet aan claustrofobie lijden. We zitten in een kleine cabine met 5 plastic kuipstoeltjes krap tegen elkaar in een halve cirkel. Het plafond is erg laag. Daarin gaan we naar boven in gezelschap van een jonge vrouw. Eenmaal boven nog een trap op en dan zijn we helemaal bovenin de boog. De vloer is ook een ronding. De raampjes zijn smal. Je moet helemaal naar voren leunen om iets te kunnen zien.
Het uitzicht is prachtig, maar de ramen zijn wat vuil en op sommige plekken niet doorheen te kijken. Daar betaal je nou 10 dollar voor.
Beneden is er nog een museum te bekijken. Omdat de zon al laag staat gaan wij snel de buitenkant bewonderen, aan de kant van de rivier de Missouri.

          

GATEWAY ARCH

Gewoonweg dé attractie in St. Louis. De boog symboliseert het belang van de stad als poort naar het westen. Het bouwwerk is van dichtbij adembenemend mooi. Ondanks de boogvorm glijden kleine gondels door het binnenste van de stalen reus tot de top van de hoogste monument van de natie. Een speciale transporttechniek maakt dit mogelijk.
www.gatewayarch.com

          

's Avonds eten we bij Hooters, naast ons hotel. Jonge meiden in fel oranje hotpants en strakke witte topjes lopen te bedienen. Veel tv schermen en harde muziek in de zaak. Ook heel veel lichtreclame, lijkt Las Vegas wel.
Houten tafels en stoelen, een gezellige plek waar vooral kipgerechten op de menukaart staan. De bestelbonnetjes worden d.m.v. een stalen knijper over een kabel naar de keuken aan de andere kant gezwieperd.
In een piepklein zakje (lijkt op een suikerzakje), dat naast het bestek ligt, blijkt een vochtig doekje te zitten om de handen schoon te maken. We drinken bier bij de maaltijd. Wil neemt ook nog eens chocoladetaart toe. Dat is op zich al een hele maaltijd.
www.hooters.com

terug           naar boven           vervolg