Hood River - Bend

Vrijdag 9 augustus 2013.

We vertrekken onder een lichtbewolkte hemel met zon naar het zuiden. Na een kilometer of 6 komen we bij het eerste uitkijkpunt aan. Daar kunnen we Mount Hood fotograferen en de uitgestrekte wijngaarden bekijken.
Het is niet zo spectaculair als op het Rowena uitkijkpunt van gisteren. De route volgen we via de Highway 35 richting Madras.
De weg loopt kronkelend langs Mount Hood en zorgt ervoor, dat die slapende vulkaan op de meest onverwachte momenten weer pal voor ons te zien is. Dat zo'n enorme met eeuwige sneeuw bedekte berg zijn eigen ecosysteem in stand houdt is goed te merken. In een wijde cirkel om de berg is het bewolkt en miezert het zelfs af en toe.

We gaan meerdere keren van de hoofdweg af om te onderzoeken wat er daar dan wel weer te zien zal zijn. Soms kom je niks bijzonders tegen, maar vandaag werkt deze strategie prima. Zo komen we bij het wintersportgebied van de Mount terecht. Een hek houdt ons tegen, maar we kunnen er wel mooie foto's maken. Opvallend is, dat de naaldbomen er slecht uitzien. En ze zijn ook veelal aan maar één kant van de stam met groene takken begroeid. De kant naar de berg is dood.
Daarna gaat de weg door uitgestrekte naaldwouden verder naar het zuiden. Op naar Madras. Het weer is weer totaal anders. Een felle zon in een onbewolkte blauwe lucht.

Woestijn.

Bij de afslag naar Warm Springs doen we weer gek en slaan linksaf het indianenreservaat in. Een droog en dor gebied met hier en daar begroeiing ontvouwt zich om ons heen. Hele stukken zijn door bosbranden vernield. Af en toe een troosteloos gezicht.
Het is echt net zo'n landschap als je in de woestijnen van Arizona en Texas tegenkomt. Grote droge canyons met scherpe stenen richels. Het landschap is, op sommige plaatsen over vele kilometers, bezaaid met kiezels en andere stenen. Prachtige stukken gekleurde grond. Rood, geel en dan weer bruin of zwart. Een voortdurende afwisseling van kleuren en indrukken.
En op veel plaatsen de huisjes uit vroeger tijden. Houten bouwvallen, soms dichtgetimmerd, meestal half ingestort. Bij een kruispunt in Simnasho, met de enige winkel in de wijde omtrek, kopen we een kop koffie en een petje. Daarna gaat Wil achter het stuur. En volgt er enkele bergwegen met haarspeldbochten.
Daarna komen we weer op de hoofdweg (nr. 97) en tussen uitgestrekte landbouw en veeteelt gebieden door koersen we via Redmond naar Bend. En hoe dichter we bij Bend komen, hoe meer wolken er zich boven ons vertonen.

Het is tien voor drie als we de sleutel (geen pasje dit keer) van ons verblijf omdraaien. De verbazing is groot. Voor ons een enorme woonkamer, compleet ingericht. Een keukenhoek met bar en 2 luxe draaistoelen en keukenkastjes met van alles en nog wat. In het zitgedeelte niet alleen een bank en salontafel, maar ook een bureautje en openhaard. Veel verlichting die je kunt dimmen. Om de hoek bij de deur staat een groot bed. En de badkamer is helemaal top!
Het eerste dat we doen is de boel fotograferen. Herman zet daarna koffie en dan horen we getik in de open haard. Wat kan dat zijn? Regen dus. Een flinke bui met wat onweer.
We blijven nog maar een poosje in deze royale hotelkamer.

Tegen zessen rijden we naar Old Town, dat is ongeveer 15 min. rijden. Het centrum is gezellig, erg sfeervol. Er hangen mooie bloemen in de hoofdstraten. Hier en daar wordt er al gegeten.
Omdat het harder gaat regenen duiken wij de auto weer in en rijden terug. In een supermarkt kopen we nog wel een flesje wijn voor vanavond.
In het restaurant van het Shilo Inn eten we heerlijk en delen een chocolade-vanille ijsdessert.

naar boven vervolg foto's van deze dag