Een reis door de Franse Alpen, gevolgd door een verblijf in de Provence.                          Aug. 2014




Dit is een verslag van onze vakantie in Frankrijk. We reizen vijf dagen door de Franse Alpen.
Daarna een verblijf van een week in de Provence, waarin we de omgeving van Arles bekijken.



TOUL


ZONDAG 10 aug. 2014
Met droog weer en af en toe een flauw zonnetje bereiken we Eysden. Rit van 200 km.
We zoeken een plek waar we kunnen pauzeren. Herman ziet ineens twee knalgele parasols. Deze blijken bij een klooster te staan. Hier kunnen we in een restaurant koffie drinken.
Als we daarna zo'n 20 minuten onderweg zijn begint het te regenen. Soms erg hevige buien zodat je geen hand voor ogen ziet. Vooral veel later tussen Metz en Nancy is het raak.
Gelukkig weinig verkeer op de weg.




Het eerste benzine station in Luxemburg is bijzonder druk. Ook wij willen tanken, het is maar 1,30 per liter. Na het tanken rijdt je hier met je wagen een stukje verder om daar bij een betaalkassa de rekening te voldoen. Alles gaat door het autoraam heen. Omdat hier ook een Burger King is besluiten we daar naar de wc te gaan. Goede keuze blijkt later, want wegens de regen kunnen we later de auto niet meer uit.


Ergens onderweg op een aire (rustplaats) eten we een notenbroodje.
Onze navigatie (Miep) doet het goed. Ze voorzag dat we 17:07 uur bij ons hotel in Toul zouden aankomen. En dat gebeurt ook. Nu alleen nog een parkeerplaats zien te vinden. Dat kan aan een plein, vlak voor de deur van het ABC hotel, omdat er net iemand wegrijdt. En omdat het zondag is hoeft er niet betaald te worden.



       De toegang van het hotelletje is een smalle, glazen deur in een gangetje. Die deur is gesloten. Er staan twee Nederlandse dames te tobben bij een machine die in de hoek staat. Ze krijgen geen boeking voor elkaar bij dat apparaat. Wij hebben thuis al gereserveerd en hopen er het beste van. Herman probeert het drie keer als hij erachter komt dat men een ander boekingsnummer hanteert. De naam Hermannus werkt wel. En net bij de betalingsafwikkeling komt er iemand die naar buiten wil en wij staan dus bij dat apparaat hopeloos in de weg.
Opnieuw moet naam, adres, datum ed. ingetypt worden en dan verbreekt helaas de verbinding. Gaat lekker zo ! Nog eenmaal voert Herman alle gegevens in (dat gaat steeds sneller) en komt er voor ons een pasje tevoorschijn dat toegang geeft tot het gebouw. Eerst door een ander apparaatje laten glijden, dat ook al moeilijk te bereiken is omdat het in een hoekje van een hoek zit. Enfin, we komen binnen en gaan een viezige betonnen trap op naar kamer 204. Waar zijn we terecht gekomen?
Het blijkt een eenvoudige kamer te zijn met een prima badkamer. We kijken op het plein met de grote fontein en we kunnen de auto zien staan.



We besluiten eens rond te gaan lopen door Toul en gaan de trap af. Nu is de receptie wel open. Toul is een plaats van vergane glorie. Er wonen ca. 18.000 mensen. In de wijk waar wij lopen zijn bijna alle gebouwen hard aan een nieuwe verflaag toe. Het is een beetje troosteloos. Er zijn veel bouwvallige woningen, maar ook een grote kathedraal (Cathédrale St-Etienne) en twee kapellen. De winkels zijn natuurlijk dicht en maar een enkele kroeg is open, die vind je hoofdzakelijk aan het plein bij ons hotel. We ploffen neer op een terras en drinken een biertje. Bij een Chinees restaurant eten we een omelet met groente en kip met curry en rijst plus een Chinees biertje erbij. We zijn vroeg op de kamer terug als het weer gaat regenen. Herman stopt alvast een euro parkeergeld in de automaat voor morgenochtend. Om kwart voor negen is het al bijna donker.