Een reis door de Franse Alpen, gevolgd door een verblijf in de Provence. Aug. 2014

VALLOIRE

WOENSDAG 13 aug.
Het ontbijt is net voldoende, maar wel tegen het zuinige af, geen kaas en ieder maar 1 croissantje. De auto staat geparkeerd op een binnenpleintje van het hotel. Daar moeten we in de stromende regen naar toe rennen en snel de boel inladen.
Onze plannen moeten we enigszins aanpassen. De route naar Val d'Isere kunnen we wel vergeten, want het regent echt keihard. In de bergen is dus niets te zien.
Plan B komt uit de kast: over de A 430 naar het zuiden. Bij Aiton richting St. Jean-de-Maurienne. Rit van ruim een uur.
Stoppen heeft niet veel zin. We rijden dus maar door richting onze volgende verblijfplaats Valloire.
Als het regenen een beetje afneemt komen we in een mistgebied. Wel ja… dat kan er ook nog wel bij.
Dan de 902 naar Valloire. Daar komen we al om ca. twaalf uur aan. We rijden dwars door het gezellige, drukke centrum waar markt is. Parkeerterreinen in het centrum zijn daardoor vol. Iets verder ligt Les Verneys. De plaats waar ons hotel is.

VALLOIRE

De naam van het hotel valt meteen op want het staat met grote letters op de gevel: Hotel Le Relais du Galibier. Onze kamer is nu geheel in hout uitgevoerd.

Het regent nog steeds als we na het inchecken de 4 kilometer weer terug rijden naar Valloire om daar de middag door te brengen.
Parkeren is vanaf deze kant nu geen probleem er zijn diverse kleine terreinen waar men kan staan. Terwijl het regent én de zon schijnt wandelen wij over een metalen brug met daaronder snelstromend water. Dat is aardig wat lawaai en met het verkeer ernaast is dat heel veel herrie.
De lucht wordt steeds blauwer als wij het plaatsje verkennen. De markt wordt inmiddels opgeruimd. In een crêperie (waar we lang moeten wachten op een tafel) drinken we koffie en eten een omelet.
De jassen kunnen daarna uit want de zon is warm. We bekijken enkele souvenirwinkels waar ze overal dezelfde spulletjes verkopen. In een Carrefour supermarkt kopen we water en snoepjes en gaan dan de auto opzoeken.

Herman stelt voor nu alvast een stukje route te gaan rijden van morgen. Dan staat Col du Galibier op het programma en als het dan weer slecht weer is zien we er niets van. Zo gezegd, zo gedaan.
Een goede keus want het is er werkelijk schitterend. Een fotostop maken we direct al even voorbij het hotel. Vanaf een terrein met gras en grind bekijken we de bergen, een brug, een stromend riviertje, een houten huis en de begroeiing.
Naarmate we verder rijden worden de bergen steeds kaler, de wegen bochtiger en smaller. Veel wielrenners wagen het om hier te fietsen. Petje af hoor ! Want een vangrail is er niet.
We maken diverse stops om dit landschap te fotograferen. Op een royale pauzeplek besluiten we terug te keren. Ook dan is het een plaatje om de Alpenbergen te zien.

Omstreeks half vijf zijn we terug in het hotel.
In de straat verderop is een openlucht tentoonstelling van stro-sculpturen. We zagen ze al eerder, maar nu gaan we van dichtbij een kijkje nemen.
Het is hier wel ineens flink gaan waaien ondertussen. De stro beelden zijn erg groot. We zien een kreeft, een vrouwenfiguur en nog meer. Vooraan staan twee grote handen bij elkaar. Deze sculpturen komen uit diverse landen en hebben ook prijzen gewonnen. Mooi hoor !

In de bar van het hotel drinken we een glaasje wijn. En later op de avond eten we er een complete maaltijd voor 16 euro per persoon.
Dit hotel is echt een aanbeveling. Enige minpunt is het kleine douchehokje.