Nashville - Chattanooga

Zaterdag 29 april.

Helaas moeten we de marathon van Nashville missen. We trekken verder oostwaarts met Chattanooga als eindbestemming vandaag. De zon schijnt en het zal een warme dag worden. Er is 30'C. voorspelt. Na ongeveer 28 mijl gaan we bij Murfreesboro in de buurt naar een openluchtmuseum Cannonsburgh Village. Het is zaterdag en nog vroeg en daarom is men nog druk bezig met voorbereidingen te treffen. Er worden kraampjes ingericht, barbecues opgesteld en men loopt met koelboxen rond en met schalen hapjes. Het wordt vast en zeker een leuke dag. Wij bekijken de houten schuurtjes en huisjes plus de roestige tractor en het witte piepkleine kerkje. Alle deuren zijn gesloten dus fotograferen we alleen de buitenkant. Men verwacht grote drukte want er zijn zelfs dixies geplaatst waar wij maar meteen gebruik van maken.

Dit was even een aardig uitstapje en we stappen de auto weer in op weg naar Lynchburg. Herman zit te genieten achter het stuur en ik kijk naar de luxe huizen met grote landerijen eromheen. Na ongeveer weer zo'n afstand te hebben afgelegd komen we aan bij Jack Daniels distilleerderij in Lynchburg. Een tour over het maken van whisky lijkt ons wel wat. En zo denken er heel veel mensen hetzelfde over. Parkeerterrein is helemaal vol. Er wordt ons geadviseerd te wachten tot er een wagen wegrijdt. Nou ja… dat gebeurt dus niet. Wij gaan verder en rijden pardoes de straat naar het centrum van Lynchburg voorbij. Keren bij een tankstation annex winkel en vullen de tank en kopen wat lekkers.

Intussen is het echt behoorlijk warm geworden. We rijden terug naar het leuke plaatsje en je voelt hem misschien al aankomen… geen ruimte om te parkeren. Het is wel heel gezellig, leuke zaakjes en veel publiek, want ook hier is er een soort markt. Maar wij gaan het toch maar weer eens proberen bij Jack Daniels.
Nu wel geluk want er is een plekje vrij. Met een shuttlebusje kan men naar de distilleerderij worden gebracht. Bij de halte daarvan staan we te wachten in de hitte en lezen de folder die we hebben gekregen. De tour duurt 1 ½ uur en er moet veel gelopen worden. Bovendien is het best wel prijzig. Dat zet ons aan het denken. Willen we dit eigenlijk wel? Is het niet beter om iets in de omgeving van Chattanooga te gaan bekijken?
Dus eten we een banaan bij de auto, drinken een flinke slok water en gaan de weg weer op.
Onderweg zetten we de klok een uur verder. Bergen komen langzaam in het zicht.

Zestig mijl verder komen we bij Lookout Mountain in Chattanooga. De attractie Ruby Falls is overvol zo te zien. Wij rijden de berg op en volgen het bordje Rock City. Een goede keuze want het is leuk en niet hinderlijk druk met Amerikaanse gezinnen die een dagje uit zijn. Rock City is, de naam zegt het al, een gebied met rotsen. Je wandelt over een pad en tussen de rotsen zie je heel veel verschillende plantensoorten. Soms moet je door een smalle rotsspleet lopen, dan weer over een bruggetje of over trappen. En er is een waterval verstopt onder een grote rots.

Het leukst is wel de schommelende hangbrug boven een afgrond. Als je er niet overheen durft is er nog wel een andere route. Maar wij zijn niet zo bang. Eenmaal over die brug wordt je beloond met een prachtig uitzicht over 7 staten. Van die 7 staten hangen vlaggen en op de grond is een stenenpatroon ervan zichtbaar. De staten die je bij helder zicht kunt zien zijn: Tennessee, Kentucky, Virginia, North Carolina, South Carolina, Georgia en Alabama. Op het terras drinken we een cola en genieten van het uitzicht. De stad Chattanooga zien we links liggen.

Fairyland Cavern, een donkere grot met sprookjesachtige tafereeltjes, lopen we ook nog doorheen. Erg mooi gemaakt! Wel uitkijken waar je loopt want het is echt pikkedonker. Soms valt er een druppel op je hoofd. Dan naar de uitgang want we hebben het wel gezien en de lucht begint te dreigen. Voor het eerst is het zweterig weer.

Een rit van 15 mijl naar het hotel gaat lekker vlot. Het verkeer is nog niet dicht geslipt.
In kamer 102 op de begane grond komen we heerlijk bij.
Later eten we een hapje bij de zaak er pal naast, City Café. Een zaak die 24 uur per dag open is.
Het is gaan regenen, maar we kunnen overdekt naar de buren lopen. Op aanraden van de hotelmanager bestellen we samen 1 bord, want de porties zijn hier gigantisch groot. Het wordt spaghetti en een salade.
In de verte onweert het.
Mede door de vlotte bediening in het restaurant zijn we vroeg terug op de hotelkamer. Drinken koffie en stellen onze foto's en films veilig op het laptopje van Herman.

naar boven           vervolg           naar foto's