Charleston - Savannah

Woensdag 3 mei.

Het ontbijtbuffet is top! Met grote stukken vers fruit, t.w. aardbeien, ananas en meloen, zelfs bessen en bramen. Allemaal vers gesneden. En ze hebben hier bruin brood.
We besluiten niet de snelste weg te nemen naar Savannah, maar via de kuststrook met de vele eilandjes.
Na 1½ uur door bebouwing, bosstroken langs de weg en soms swamps komen we aan in Sheldon.

Hier moet de Sheldon Church Ruinszijn. We zien het niet zo snel en Herman vraagt de weg bij een security man van een privé schietterrein. Wij terug en iets verder stopt een pickup naast ons en een oudere man vraagt wat wij zoeken. Vreemdelingen komen daar zeker nooit. Hij rijdt ons een stuk voor en wijst op de hoofdweg welke afslag we moeten hebben. Erg aardig en inderdaad een heel andere plek dan waar we zochten. Een teleurstelling is het bouwwerk wel omdat we iets soortgelijks eerder hebben gezien. Het doet ons sterk denken aan de Windsor ruïnes. Ook pilaren. Deze ruïne van de kerk dateert uit 1750.

Na een half uur rijden bereiken we Beaufort (spreek uit: Bjoefert), een stadje als vele anderen. Op Wil's advies rijden we in oosterlijke richting, over een brug bereikbaar Hunting Island. Een van de vele tientallen eilandjes in dit deltagebied.

Op Hunting Island willen we naar het strand, maar we hebben pech want de weg is afgesloten. Ook kun je niet naar de vuurtoren. Er blijkt een storm geweest te zijn waardoor er bomen zijn omgewaaid en er veel schade is. Niet veilig voor publiek.
Aan het eind van het eiland staat een parkwachtershuis, dat ook dienst doet als informatiecentrum. Wel kunnen we kijken bij een vissers pier, maar die is aan het einde ook kapot gewaaid. Aan de horizon zien we strand en een brug. Hier komen we ook een nest met Osprey tegen (een vogelsoort).
Warme dag, zon en 32'c.

Terug naar Beaufort, dat moet wel want een alternatief is er niet. Daarvandaan naar Hilton Head Island. Dat is een uur rijden. Toeristisch dat wel, maar niet zo erg als we ons hadden voorgesteld. Het is goed te merken dat het nu geen vakantieseizoen is. We kunnen de auto kwijt en lopen naar het strand. Gelukkig staat er een houten gebouwtje waar we naar de wc kunnen. Het strand is heel mooi met wat duinen en weinig gebouwen. Poosje rust en van de zon genieten. We kunnen op een parasolkist zitten. Een leuk bezoek. Dan toch maar naar het hotel koersen. Miep stuurt ons via Pritchardville, een ritje van een uur voor we in Savannah zijn. En opnieuw over een indrukwekkend hoge brug naar de stad.

Aan het eind van de middag komen we aan bij hotel Best Western, naast een gebouw in aanbouw. O ja… gelezen dat ze hier oordopjes uitdelen aan de gasten.
We krijgen kamer 331 of is het 131? We worden naar een lift gestuurd en gaan naar drie hoog, een hoekkamer. Het pasje past niet in de deur. Moet het toch 131 zijn! Precies hieronder op de begane grond.
De auto moeten we precies bij die bouwwerkzaamheden neerzetten. En er ook nog eens $10 voor betalen. Aan die kant is ook onze kamer. Dat is wel weer makkelijk.
Uurtje rust… nou ja rust? Je hoort de werklui schreeuwen en fluiten, machines brullen en voertuigen achteruit rijden maar dat is alles. Herman ziet dat er bakken puin worden verplaatst precies boven onze huurauto. Als dat maar goed gaat? Oordopjes hebben we niet gekregen.
De hotelkamer is erg donker. En de badkamerdeur bestaat uit twee delen waarvan de knop kapot is.

Deze keer kunnen we lopend naar het centrum van de stad. Op een niet zo groot, langgerekt plein zijn terrasjes en een zanger deed het echt heel goed. We wandelen een paar blokken door Barnard Street. Echte woonhuizen zijn hier niet wel woonblokken en verderop winkels.

We zien een kerk en gebouwen waarvan we alleen weten dat ze erg oud zijn. Op sommige gevels hangt een bordje met het jaartal 1875.

Dan naar de waterkant. Uiteraard is er een brug, maar ook een grote rivierboot. De zon gaat bijna onder, tijd voor en hapje. Terrasjes zijn er niet veel. De restaurants hebben vooral visgerechten. Tja… niet echt iets voor ons.

Aan het einde van de rij kiezen we voor een zaak waar ze kip serveren. En met frites erbij zit je altijd goed. Seizoengroente is courgette, groene en gele.
Opnieuw een geslaagde dag.


naar boven           vervolg