Pensacola

Vrijdag 21 april 2017.

Ontbijt is net als gisteren met plastic bestek en kartonnen bordjes. Er wordt wat weggegooid!
Bruin brood zien we niet, wel veel cakejes ook met glazuur. Ik maak een wafel en eet geroosterd brood en yoghurt. Herman houdt van muesli, eet ook geroosterd brood en een muffin. Ook verkrijgbaar voor de liefhebbers scrambled eggs, spek en worstjes.
Na het ontbijt rijden we Pensacola door. Een echt historisch centrum is lastig te vinden door ons. Blijkt dat het nogal verspreid ligt, niet een echt centrum. We rijden wat rond door pittoreske straatjes met oude huizen. En bijna overal de Amerikaanse vlag natuurlijk.

Daarna naar het luchtvaartmuseum National Naval Aviation museum. Aan de kant waar wij aankomen is een controlepost. Herman laat zijn rijbewijs zien en verteld dat we naar het museum willen. De man stuurt ons naar een andere rijbaan. Daar precies hetzelfde.

Alleen zegt deze kerel nu dat we helemaal rond moeten rijden, drie verkeerslichten moeten passeren dan afslaan en de Blue Angel Parkway nemen. Een rit van zeker 15 mijl om vervolgens precies aan de andere kant van het Naval terrein te komen. Weer controle, deze keer door een vrouwelijke soldaat. Hoera… we mogen er door.
Het museum is mooi en groot en beslist de moeite waard. Herman geniet volop van al die verschillende vliegtuigen. En Wil loopt dapper mee.

Na het museumbezoek dezelfde weg terug, richting centrum en de lange brug over naar het zuiden, naar Gulf Breeze en Pensacola Beach. Weer over een lange brug en een tolbrug ($1) en dan komen we op het eiland terecht dat aan de kant van de Golf van Mexico een prachtig wit zandstrand heeft. Vele tientallen kilometers lang. Op de kaart lijkt Pensacola Beach op een soort landtong, maar in werkelijkheid is het een breed gebied met hotels, restaurants, bars, winkels, wooncomplexen en kermisachtige attracties. Plus aan weerskanten strand.

De meeste woningen staan op palen. Dat zal wel nodig zijn want dijken en duinen zijn er nauwelijks. We rijden eerst in oostelijke richting en gaan daar een van de strandovergangen op.

Een mooie blauwgroene zee lokt ons. Helaas! Geen spullen bij ons en we willen nog meer gaan zien. Dus na een poosje zonnen rijden we naar de andere kant van het eiland.

Bij een rock-eetcafé aan het water gaan we heerlijk onder de parasol aan de waterkant op het terras zitten. Ze hebben hier bijna alles in hout. Oude houten verkleurde stoelen en tafels. Allebei drinken we lemon and lime dat we naderhand niet hoeven te betalen. Heel merkwaardig! De serveerster wenst ons een fijne dag en weg is ze. Uiteraard laten wij een fooi achter.

Boodschappen doen we in de buurt van het hotel en dan vanavond een restaurant zoeken. Dat wordt Cheddar's.

naar boven           vervolg           naar foto's