Pensacola - New Orleans

Zaterdag 22 april 2017.

9:45 uur rijden we weg. Het is half bewolkt en lekker warm. De eerste stop is bij Mobile, een drukke havenstad. Daar ligt het slagschip de USS Alabama. Een schip uit de tweede wereldoorlog. Veel historie dus. Omdat er een of ander reünie is mag iedereen gratis het terrein op en zelfs voor niets aan boord gaan kijken. Op de wal zijn allerlei vliegtuigen en legervoertuigen opgesteld. Ook een onderzeeboot staat te pronken.

Aan boord is het best wel indrukwekkend. Enorme kanonnen en behoorlijk grote machinegeweren. We lopen het schip helemaal door, van voor tot achter. Binnen een kijkje nemen mag ook maar wij vinden dit al leuk genoeg.

Nog een laatste blik op de horizon waar we drie hoge gebouwen van de stad Mobile zien en op zee een klein vissersbootje dat belangstelling krijgt van een groep pelikanen. Tijd om verder te reizen. Via I10 west richting Biloxi. Tweede stop is bij het informatiecentrum van Mississippi. Een groot, groen terrein met picknicktafels en bankjes. Mooi park. Vandaag doen we 4 staten aan. Komend uit Florida, een stukje Alabama en dan nu een kort bezoekje aan Mississippi. De 4e staat is Louisiana waar we twee overnachtingen zullen hebben in New Orleans.

Door bossen en later door enorme swamps en uiteindelijk over grote en lange bruggen bereiken we New Orleans. De skyline is in ieder geval indrukwekkend. Het hotel is snel gevonden in het centrum van de stad, dankzij onze Miep. Totale afstand vandaag is 300 km. (ruim 200 mijl).

We kunnen voor de hotellobby, onder een afdak, de auto even laten staan en in gaan checken bij de balie. Dan de garage inrijden ($30 per dag) en met bagage de lift in naar 9 hoog. Een prachtige kamer met alles erop en eraan. Mooie, strakke inrichting. En het uitzicht is geweldig! Bij de hotelbalie zit een conciërge die excursies ed. regelt. Wij boeken een boottocht voor morgen met de enige echte stoomboot die hier nog rondvaart. Dan de stad in naar het French Quarter met de streetcar (kaartjes zijn 24 uur geldig). Natuurlijk zien we er net een wegrijden en moeten dus wachten op de volgende. Lang wachten! Lopen was sneller gegaan want we gaan maar een paar haltes mee.

Bij Bourbon Street gaan we eruit. Die straat is heel gek. Druk met mensen, lawaai, muziek, autoverkeer, alles krioelt er door elkaar. Extra druk omdat het zaterdag is, horen we een agent zeggen. Dronken lui, kinderen die op plastic emmers drummen (en nog goed ook!), groepjes jongelui onder de tattoos, verklede mensen, zwervers en overal muziek. Het is een gekkenhuis! Wel een heel vrolijker sfeer! We zien tussen het publiek door ook nog winkeltjes, kunstzaakjes, bars, een wafelhuis en natuurlijk die aparte balkonnetjes met en zonder bloemen. Op een buitenterras drinken we tonic. Een 3-mans bandje speelt er een lekker deuntje. Daarna lopen we verder en nemen een zijstraat dat iets rustiger is. Een vrouw trekt haar broek naar beneden en doet haar behoefte tegen een gevel. H. pakt snel zijn camera, maar ik kijk juist de andere kant uit.

We belanden bij Jackson Square met enkele mooie gebouwen (museum en kerk) tegenover het parkje. Voor die gebouwen is een straatartiest bezig met een hoepel. Ook zijn er lui die je hand lezen en er zijn kunstenaars. Even bijkomen in dat parkje… daar zijn we wel aan toe.

Verderop is de waterkant. Dat lokt ook. Terwijl wij daarheen wandelen passeren een paar bierfietskarren met zingende en joelende meiden erop. En net als in Malaga kun je hier met een paard en wagen de stad bekijken. Schrik niet van de prijzen, want een ritje van 40 min. kost al gauw 90 dollar. Aan de kade ligt een radarboot. Inmiddels wordt het al schemerig en de voet van Wil wordt steeds pijnlijker. Reden te meer om ergens neer te ploffen en een hapje te eten. Maar dat valt tegen. Bij veel restaurants staan lange rijen mensen te wachten op een tafeltje. We geven al bijna de moed op tot Herman binnen gluurt bij Mr. B's Bistro. Ziet er op het eerste gezicht uit als een sjieken zaak, maar het publiek is divers, dus durven wij het aan met onze korte broeken naar binnen te gaan. Wachttijd 25 min. dat kan aan de bar. Geen vervelende plek. We bestellen tonic met ijs, maar we krijgen ijs met tonic. Precies op afspraak mogen we plaatsnemen aan een tafeltje voor 4 personen. Warm brood met boter gaat er goed in. We kiezen voor kipfilet met rijst, pruimen en rozemarijn. Erg smakelijk was het niet en de tak rozemarijn hebben we ook maar laten liggen. Wel een glas wijn erbij want Wil trakteert toch. 80 dollar armer verlaten we de zaak en laten ons met de streetcar dicht bij het hotel afzetten.

Het is een druk hotel met veel personeel. Er zijn 4 liften die constant op en neer gaan. Onze kamer is erg groot met extra hoge bedden. Op de rand van het bed zittend bungel ik met de voeten van de grond. Voel me net een klein kind. Aan de wand staat een supergroot bureau met een uittrektafel eronder. Ook bijzonder is het balkonnetje. Vanaf onze kamer hebben we een prachtig uitzicht op de hoogbouw van het centrum en het hotelzwembad met dakterras. Mooi gezicht.

naar boven           vervolg           naar foto's